Buraya çaresizlik içinde geldim.

Biz kendi işine sahip bir çiftçi ailesiyiz, ancak dünya koşulları ve yıkıcı olduğu ortaya çıkan iş kararları nedeniyle çıkmaza girdik. Durumumuzdan faydalanan ve borçlar için talep ettikleri parayı vermezsek (doğrudan görüştüğümüz alacaklıların bilgisi olmadan bile) varlıklarımıza el koymakla tehdit eden acımasız borç tahsildarlarının ellerindeyiz. Babam her şeyi göstermiyor, ama artık umutsuzluğunu gizlemiyor, uyumuyor, annem bundan muzdarip, birikimlerini çoktan kaybetti, eski bir söz "ekmeğin olmadığı bir evde herkes kavga eder ve kimse haklı değildir" ve ben Ocak ayında baba olacağım ve kendimi geleceksiz, savaşacak güçten yoksun görüyorum. Bu umutsuz bir durum.

Ama hayattaki diğer her şey gibi, sadece ölümün çözümü yoktur. Bu durumda, bir arazi parçasını satmaya çalışıyoruz ve satar satmaz borçları ödeyeceğiz ve gasptan kurtulacağız. Bir geleceğimiz olabilir. Sadece araziyi satmamız gerekiyor. Çabucak.

Yarın ya da bir ay içinde satabilir miyiz bilmiyorum ama bir ay içinde çok geç olacak. Bağı işleyecek, hasada başlayacak, traktörün bakımını yapacak paramız yok... Yiyecek paramız yok demiyorum çünkü bahçe ve hayvanlar bizi besliyor. Ve bizi her an gelip çalışmak için ihtiyacımız olan ekipmanı, traktörü ve makineleri elimizden almakla tehdit eden tahsildarlarla uğraşacak paramız da yok. Arazi satılır satılmaz işleri yoluna koyabileceğiz.

Para verilmesini istemiyorum, sadece satışı gerçekleştirene kadar borç verilmesini istiyorum.