Drodzy przyjaciele, trudno wyrazić słowami, jakie to uczucie, gdy życie zamienia się w nieustanną walkę o ocalenie tego, co jest nam drogie. To uczucie, które tylko rodzic stojący w obliczu strasznej diagnozy może naprawdę zrozumieć: ból patrzenia na swoje dziecko uwikłane w bitwę, o której nawet nie wie, że walczy. Rak to nie tylko bezlitosna choroba, to także kolos, który wywraca nasze życie do góry nogami. To zdradziecka choroba, która testuje nie tylko naszą siłę fizyczną, ale także odporność psychiczną. I nie mówię tu tylko o diagnozie, ale o ciężarze, jaki ze sobą niesie. Rodzic, który musi spojrzeć swojemu dziecku w twarz i powiedzieć mu w chwili bezbronności, że wszystko będzie dobrze, nawet jeśli nie wie, czy tak naprawdę będzie. Miruna cierpi na mięsaka prążkowanokomórkowego pęcherzyków płucnych, okrutną, zagrażającą życiu formę raka, która wymaga pilnego, złożonego leczenia i wielu operacji. Z ciężkim sercem i przytłaczającym poczuciem bezradności podnosimy sygnał alarmowy. Apelujemy nie o litość, ale o empatię dla tego małego dziecka dręczonego bezlitosną diagnozą.

To nie tylko walka o życie małej dziewczynki, to walka o przyszłość rodziny, o uśmiech, który zasługuje na to, by znów zabłysnąć na twarzy dziecka. Jeśli są na tym świecie ludzie, którzy chcą pomóc, nawet małym gestem, wiedz, że dla Miruny ten gest może oznaczać odrobinę życia.

Możemy ją wesprzeć, udostępniając jej przypadek lub wpłacając niewielką kwotę.

Jesteśmy dozgonnie wdzięczni i dziękujemy za każdą pomoc!