Z sercem przepełnionym smutkiem i nadzieją zwracam się do Ciebie z moją prośbą. W tej chwili czuję się zagubiony, nie wiem, gdzie się zwrócić, ponieważ ci, na których najbardziej liczyłem, uświadomili mi, że jestem bezwartościowy, do tego stopnia, że czuję, że wolałbym zniknąć. Wszystkie moje wysiłki, by zrealizować marzenia, spotkały się z wyrzutami sumienia i chęcią poddania się. Robię wszystko, co w mojej mocy, by oprzeć się tej presji, ale im bardziej się staram, tym gorzej czuję się psychicznie, a życie wydaje się być coraz lepsze.

Moje życie było ciągłą walką, pełną upokorzeń nie tylko ze strony moich własnych rodziców, gdzie moje studia były jedynym ukojeniem. Ale nawet tutaj stoję w obliczu presji, która jest poza moją kontrolą, uniemożliwiając mi poczucie komfortu. Długi piętrzą się i wyczerpują mnie do tego stopnia, że muszę brać leki, by odpocząć.

Jako student zagraniczny, z długiem w wysokości ponad 10 000 euro, bez wsparcia rodziny i stypendium, moja sytuacja jest bardzo trudna. Naprawdę potrzebuję pomocy, ponieważ nie jestem w stanie poradzić sobie z tym wszystkim sam.

Jeśli możesz przekazać mi nawet 1/3 całkowitej kwoty czesnego, aby pomóc mi poradzić sobie z niektórymi z nich i uwolnić mnie od ciężaru, byłbym dozgonnie wdzięczny. Dziękuję za uwagę.