💔 Niech ta historia nie pozostanie niezauważona...

Nie jestem osobą szukającą uwagi. Niełatwo mi to pisać. Pracuję ponad 20 lat, nigdy publicznie nie prosiłam o pomoc i nigdy nie uważałam się za osobę, która „zasługuje” na litość. Ale teraz… teraz nie mam wyboru.

Moje serce jest złamane.

Mój syn jest chory. Rzadka choroba, neutropenia, osłabia jego układ odpornościowy i wymaga ciągłej opieki. Każdy dzień to walka o jego ochronę, zapewnienie mu jedzenia, ciepła i dachu nad głową. Wszystko, co mieliśmy, odeszło, ale miłość i nadzieja pozostały.

Nie szukam litości. Nie szukam aplauzu. Szukam pomocy – bo miłość do dziecka to nie słabość, ale siła. Każde euro, każda odrobina pomocy daje mu szansę na oddech, na jedzenie, na przeżycie. Każde wsparcie mówi nam, że nie jesteśmy zapomniani.

To nie jest historia dla mediów. To nie jest projekt. To moje życie, mój syn, nasza rzeczywistość. Jeśli możesz, pomóż nam. Jeśli nie, udostępnij tę historię. Niech ludzie wiedzą, że za liczbami i statystykami kryją się dzieci i matki walczące o życie, godność i nadzieję.

Dziękuję z całego serca,

Matka, która wciąż oddycha i kocha.