Witam. 6 lat temu mieszkałem w Bukareszcie i uczęszczałem na uniwersytet. Miałem przed sobą życie, stabilny związek i marzenia do spełnienia. Dzieliłem mieszkanie z kolegą, a pieniądze pochodziły od mojej matki (miałem ją tylko jako rodzica), która wyjechała za granicę. Z powodu świty, fałszywych przyjaciół, ale także niewinności dziecka przybywającego z kraju do stolicy, zacząłem grać w gry losowe, gry elektroniczne! Na początku była to zabawa w wolnym czasie, gdzie wydawałem pieniądze, które mogłem stracić. Czasami miałem małe, ale i większe zyski. Zacząłem pracować w dużej firmie, gdzie miałem przyzwoitą pensję. Dzieliłem swój czas między studia i pracę! W wolnym czasie zacząłem grać w coraz więcej gier losowych, aż stało się to nałogiem. Byłem nieobecny na studiach i chodziłem na gry hazardowe, gdzie wydawałem każdy grosz. Pożyczałem od przyjaciół i rodziny, aby pokryć dziury, ale długi stawały się coraz większe. Mój związek już się zakończył, więc jedyne, na czym mi zależało, to znalezienie sposobu na zarobienie pieniędzy na spłatę długów. Zaciągnęłam pożyczkę w banku i spłaciłam wszystkie długi. Ale to nie wystarczyło, znów zacząłem się zadłużać, by zdobyć pieniądze na hazard. Zaciągałem kolejne pożyczki, aby zdobyć pieniądze, aż osiągnąłem dość dużą kwotę. Czując się przytłoczony tak wieloma długami, zdecydowałem się opuścić kraj i wyjechać do pracy za granicę. Zajęło mi to sporo czasu, ale wydawało mi się to najlepszą decyzją. Zablokowałem wszystkie moje konta w grach, wykluczyłem się ze wszystkich salonów gier, aby mnie nie wpuścili. Teraz staram się zebrać pieniądze, by spłacić pożyczki i długi i wrócić do kraju.