Moja historia zaczyna się w kuchni wypełnionej ciepłem, śmiechem i zapachem świeżo upieczonego chleba. Moja matka zawsze była sercem naszej rodziny - kobietą, której ręce tworzyły radość poprzez jedzenie. Pracowała niestrudzenie, gotując i piekąc nie tylko dla nas, ale dla wszystkich wokół. Ludzie wciąż mówią o tym, jak jej desery sprawiały, że czuli się jak w domu. Żyła dając - dając swój czas, miłość i talent.

Ale dziś nie może już stać w tej kuchni. Moja matka jest w 100% niepełnosprawna po tym, jak zdiagnozowano u niej raka. Silna, radosna kobieta, która kiedyś dawała z siebie tak wiele, jest teraz ograniczona chorobą, niezdolna do pracy, niezdolna do życia, które kochała.

No i jest jeszcze mój ojciec. Spędził życie jako policjant - uczciwy, oddany i jeden z najbardziej szanowanych ludzi w naszym mieście. Opowiadał się za tym, co słuszne, nigdy nie goniąc za bogactwem, ale wybierając uczciwość. Teraz żyje ze skromnej emerytury, nie będąc w stanie utrzymać rodziny, którą kiedyś chronił ze wszystkich sił.

Oboje moi rodzice, dwoje ludzi, którzy dali z siebie wszystko dla innych, teraz są niezdolni do pracy, niezdolni do godnego życia, na jakie zasługują.

Jestem ich dzieckiem i nie pragnę niczego więcej, jak tylko im się odwdzięczyć. Moim marzeniem jest założenie własnej firmy, stanięcie na własnych nogach i zapewnienie im środków do życia. Poświęcili dla mnie wszystko, a teraz moja kolej. Ale nie mogę tego zrobić sama.

Dlatego proszę o pomoc. Każda darowizna, nieważne jak mała, przybliża mnie o krok do zbudowania przyszłości, w której będę mógł opiekować się moimi rodzicami, uhonorować ich poświęcenie i dać im spokój.

I obiecuję ci jedno: kiedy odniosę sukces i stanę się silny, poświęcę się pomaganiu innym, tak jak dziś proszę o pomoc. Moi rodzice nauczyli mnie dawać i będę to kontynuować.

Jeśli możesz, wesprzyj mnie w tej podróży. Razem możemy zamienić ból w nadzieję, a walkę w przyszłość wypełnioną wdzięcznością i dawaniem.