Cześć, nazywam się Eunice.

Jestem samotną matką i kobietą, która każdego dnia starała się dać z siebie wszystko - nawet w dni, kiedy czułam, że nie mam już nic do zaoferowania.

Przez ostatnie kilka lat dźwigałam ciężar długów, leczenia emocjonalnego, presji związanej z pracą i macierzyństwa jednocześnie, jak wielu z nas. Robiłam wszystko, co w mojej mocy, by zapewnić byt mojej córce - bystrej, kochającej dziewczynce, która podtrzymuje mnie na duchu nawet w najcięższe dni. Ale ostatnio doszłam do punktu, w którym zdałam sobie sprawę, że nie mogę robić tego wszystkiego sama.

Wiem, że obecnie na świecie jest tak wiele ważnych spraw i głęboko współczuję każdej osobie, która próbuje podnieść się z własnej walki. Nigdy nie wyobrażałem sobie, że będę w stanie prosić o taką pomoc - ale w tym momencie nie widzę innego wyjścia.

Tu nie chodzi tylko o pieniądze. Chodzi o odzyskanie spokoju, zdrowia i przyszłości, którą chcę zbudować dla siebie i mojej córki.

W tej chwili borykam się z długami, które narosły w wyniku prób samodzielnego utrzymania wszystkiego - czynszu, rachunków, podstawowych potrzeb - i powoli odbierają mi sen, zdrowie i możliwość swobodnego oddychania. Ciężko pracowałem, poświęcałem odpoczynek, ignorowałem własne potrzeby i zmagałem się z bólem - ale prawda jest taka, że jestem zmęczony. Zmęczony w moim ciele, w moim umyśle i w mojej duszy.

Jeśli czujesz się wezwany do wsparcia mnie - czy to poprzez darowiznę, czy po prostu modlitwę - dziękuję ci z głębi mojego serca.

Nie jest mi łatwo o to prosić, ale wierzę, że proszenie o pomoc jest aktem odwagi, a nie wstydu.

Z miłością i nadzieją,

Eunice