Dzień dobry wszystkim,

Jestem ojcem prawie 2-letniego chłopca.

Niedawno straciłem pracę, mam 33 lata i zawsze cierpiałem na depresję.

Mam u boku partnerkę, która pracuje na pół etatu, do końca miesiąca ledwo starcza nam na czynsz i jedzenie.

Niestety utrata pracy sprawiła, że jeszcze bardziej pogrążyłam się w tym czarnym tunelu, z którego bardzo trudno się wydostać.

Chciałabym dać mojemu synowi szczęśliwe życie, inne niż moje.

Chciałabym móc pozwolić mu chodzić do żłobka, bawić się, uczyć kontaktów społecznych.

Wielu z was powie "znajdź pracę", robię to, ale nie jest to łatwe w moim obecnym życiu, a zwłaszcza w moim obecnym stanie.

Nie proszę o jałmużnę, tylko o tymczasową pomoc.

Naprawdę dziękuję wszystkim, którzy mają serce.

P.s Nie jestem zbyt dobry w pisaniu, ale niestety jesteśmy w poważnych tarapatach.

Nie jest też łatwo prosić o pomoc, ogołocić moją rodzinę, ale kiedy masz małe dziecko, robisz rzeczy, których nigdy nie wyobrażałem sobie, że zrobię, a to jest jedna z nich.