Jestem tu w desperacji.

Jesteśmy rodziną rolników z własnym biznesem, ale z powodu okoliczności na świecie i decyzji biznesowych, które okazały się rujnujące, znaleźliśmy się w ślepym zaułku. Jesteśmy w rękach bezwzględnych windykatorów, którzy wykorzystują naszą sytuację i grożą zajęciem naszego majątku, jeśli nie damy im pieniędzy, których żądają za długi (nawet bez wiedzy wierzycieli, z którymi negocjowaliśmy bezpośrednio). Mój ojciec nie pokazuje tego wszystkiego, ale nie ukrywa już swojej rozpaczy, nie śpi, moja matka cierpi z tego powodu, straciła już swoje oszczędności, stare powiedzenie "w domu, w którym nie ma chleba, wszyscy się kłócą i nikt nie ma racji" ma zastosowanie, a ja w styczniu zostanę ojcem i widzę siebie bez przyszłości, bez siły do walki. To beznadziejne.

Ale jak wszystko w życiu, tylko śmierć nie ma rozwiązania. W tym przypadku próbujemy sprzedać kawałek ziemi i jak tylko go sprzedamy, spłacimy długi i pozbędziemy się wymuszeń. Możemy mieć przyszłość. Musimy tylko sprzedać ziemię. Szybko.

Nie wiem, czy uda nam się ją sprzedać jutro, czy za miesiąc, ale za miesiąc będzie już za późno. Nie mamy pieniędzy na pielęgnację winnicy, na rozpoczęcie zbiorów, na utrzymanie traktora... Nie mówię, że nie mamy pieniędzy na jedzenie, bo ogród i zwierzęta nas żywią. Nie mamy też pieniędzy, by radzić sobie z windykatorami, którzy w każdej chwili grożą nam, że przyjdą i zabiorą sprzęt, którego potrzebujemy do pracy, traktor i maszyny. Jak tylko ziemia zostanie sprzedana, będziemy w stanie ustabilizować sytuację.

Nie proszę o pieniądze, tylko o pożyczkę, dopóki nie uda nam się zrealizować sprzedaży.