Witam wszystkich, przepraszam, że przeszkadzam i piszę do osób, których nie mam przyjemności poznać osobiście, ale znalazłem się w tak trudnej sytuacji, że nie widzę innego wyjścia. Jestem osobą, która zawsze walczyła z godnością, nigdy nie żebrząc. Dziś jednak muszę prosić o pomoc z sercem na dłoni. Moje życie zostało naznaczone bolesnymi stratami: ojca, brata, a ostatnio bratowej. Opiekuję się chorą matką i ciężko pracuję w branży opieki nad osobami starszymi, ale od miesięcy nie mogę znaleźć stabilnego zatrudnienia, a wydatki piętrzą się.

Teraz znalazłem się w trudnej sytuacji: mój samochód, stary, ale niezbędny do poruszania się, stracił ważność ubezpieczenia. Bez niego nie mogę dostać się do żadnej pracy ani zrobić zakupów dla rodziny. **300 euro** może dać mi chwilę wytchnienia, pozwalając mi uporządkować ubezpieczenie i znów ruszyć w drogę. Dla wielu nie jest to duża kwota, ale dla mnie oznaczałaby różnicę między paraliżem a nadzieją.

Nie proszę o to z lenistwa czy obojętności: zawsze ciężko pracowałem, ale teraz czuję się uduszony. Jeśli ktoś mógłby mi pomóc, nawet niewielkim wkładem, byłbym dozgonnie wdzięczny. Obiecuję, że jak tylko znajdę pracę, odwdzięczę się tym, którzy jej potrzebują, ponieważ wiem, co to znaczy być w potrzebie.

Z całego serca dziękuję za wysłuchanie mnie i jeszcze raz przepraszam za tę wiadomość. Jeśli możesz, proszę, podziel się moją prośbą: czasami mały gest może uratować życie.

Z wdzięcznością i pokorą....