Mam 27 lat, mieszkam w Grecji i pracuję opiekując się dziećmi. Od kilku lat marzę o posiadaniu motocykla - konkretnie używanego Kawasaki ER6n.

Dwa lata temu udało mi się uzyskać prawo jazdy na motocykl, ale problemy finansowe uniemożliwiły mi zakup motocykla lub niezbędnego sprzętu ochronnego. Ciężko pracuję, ale podobnie jak wielu ludzi w moim kraju, moje dochody ledwo pokrywają podstawowe potrzeby.

Dla mnie motocykl nie jest luksusem - jest:

- Sposób na dotarcie do pracy i godne poruszanie się,

- Źródło pewności siebie i wolności osobistej,

- I coś, co kocham od dziecka.

Nie mam mediów społecznościowych i jestem zbyt zawstydzony, by prosić przyjaciół lub rodzinę o pomoc. Dlatego zwracam się do życzliwości nieznajomych.

Jeśli zechcesz mnie wesprzeć, nawet kwotą 1 €, będzie to dla mnie bardzo ważne. A jeśli nie możesz, zwykłe udostępnienie tego pomoże bardziej niż myślisz.

Dziękuję za przeczytanie.

Mam 27 lat, pracuję z dziećmi i od lat marzę o własnym rowerze.

2 lata temu udało mi się zrobić prawo jazdy, ale realia finansowe nie pozwoliły mi na zakup roweru - ani sprzętu. Codziennie walczę o podstawowe rzeczy i staram się skrobać co mogę z moich oszczędności, ale to nie wystarcza.

Moim celem jest używany Kawasaki ER6n, wraz z podstawowym wyposażeniem bezpieczeństwa (kask, rękawice, kurtka). Dla mnie to nie jest luksus - to środek transportu, narzędzie wolności i osobiste zwycięstwo.

Proszę o pomoc tylko dlatego, że nie mam innego wyjścia. Nie mam mediów społecznościowych i wstydzę się prosić własnych ludzi.

Jeśli chcesz mnie wesprzeć, nawet kwotą 1€, dziękuję Ci z całego serca. Jeśli nie możesz, ale rozpowszechniasz słowo, nadal pomagasz mi bardziej niż myślisz.

Z wdzięcznością i szacunkiem.