Jeśli czytasz te słowa, to prawdopodobnie dlatego, że Twoje życie skrzyżowało się z chorobą Fabry'ego, a może jesteś tu przypadkiem i nigdy go nie spotkałeś.

Mój mąż opuścił nas kilka dni temu, po tym jak żył z chorobą zdiagnozowaną kilka lat temu, kiedy nasze córeczki już się urodziły. Pomimo siły, niesamowitej witalności i radości, które zawsze go charakteryzowały, choroba niesprawiedliwie i przedwcześnie zabrała go od nas, pozostawiając pustkę, której nic i nikt nigdy nie będzie w stanie wypełnić, w życiu wszystkich, którzy go żyli i kochali.

Jednak Fabry nie zostawił nam rozpaczy, ale raczej chęć do życia, do patrzenia w przyszłość, zostawił nam wytrwałość i odwagę, ponieważ był tym wszystkim i chcę kontynuować to, czym byliśmy, czym był on, dla mnie i dla naszych córek.

Z tymi uczuciami, ale także z ogromną pokorą i jednocześnie godnością, pomyślałem o rozpoczęciu tej zbiórki pieniędzy. Mając tylko jeden dochód i wciąż małe dziewczynki, wiem, że droga będzie długa, z pewnością pełna radości, ale także nieuchronnie trudna. Nie do pomyślenia jest dla mnie dalsze spłacanie obecnego kredytu hipotecznego, ale przy 40 000 euro i pewnym wysiłku powinienem być w stanie obniżyć ratę tak, aby była dla mnie przystępna i utrzymać nasz obecny dom. Utopia? Być może. Ale powiedziałem sobie, że muszę spróbować.

Naprawdę dziękuję z całego serca tym, którzy mogą przekazać darowiznę, nawet anonimową, nawet symboliczną; dziękuję również tym, którzy zatrzymali się, aby przeczytać te kilka linijek, ponieważ jeśli nie mogą lub nie chcą przekazać darowizny, mam nadzieję, że z kolei otrzymają nadzieję, zaufanie lub inspirację, taką jak ta, którą otrzymałem po przeczytaniu tak wielu smutnych historii, zjednoczonych niezwykłym pragnieniem "wyjścia".