Goedenavond, ik vertel jullie mijn verhaal en mijn nood als moeder van twee dochters zonder man en het lijden van iemand die ook haar baan is kwijtgeraakt.

Ik heb mijn man kort geleden verloren aan een vervelende tumor van de alvleesklier, ik heb twee dochters, waarvan er één een handicap heeft met een mentale achterstand en we moeten haar aandoening onderzoeken omdat de oorzaak zelfs voor artsen nog onbekend is, we moeten haar in een tehuis plaatsen met opvoeders om een zekere mate van zelfstandigheid te creëren zodat ze zelfs een minimale onafhankelijkheid kan hebben.

Ongeveer een jaar geleden ben ik mijn baan kwijtgeraakt, maar ik ben nooit ontmoedigd geraakt en ben altijd doorgegaan.

Het was een heel moeilijk jaar, ik probeerde mijn dochters te laten lachen met wat ik ze kon geven.

Als ik hier ben, dan is dat omdat ik, ondanks mijn opofferingen om mijn gezin voort te zetten, overleef.

Met al mijn nederigheid bedank ik degenen die een kleine donatie willen doen om mijn dochters weer te laten glimlachen, ik bedank degenen die dit lezen en zelfs maar aan ons denken, en ik bedank ook degenen die deze kleine stap zetten, die echt zwaar op ons drukt. Bedankt voor uw steun