Mijn overgrootmoeder liet ons haar land na, een stuk aarde dat ze met heel haar hart koesterde. Het was haar geschenk aan ons, een plek waar onze familie kon groeien en bloeien. In 2004 begon mijn moeder, een hardwerkende vrouw die in haar eentje vier kinderen opvoedde, er een huis te bouwen - een huis waarvan ze wilde dat het haar nalatenschap zou worden. Maar ze werd keer op keer in de steek gelaten: aannemers namen haar geld af, lieten half afgemaakte muren achter en verdwenen. Ze heeft het nooit af kunnen zien.

Ik nam haar droom over, vastbesloten om af te maken waar zij aan begonnen was. Meer dan 6 jaar lang hebben mijn partner en ik er alles ingestoken - ons spaargeld, onze energie, onze hoop. Maar het huis was een puinhoop: slecht gebouwd, afbrokkelend op sommige plekken, waardoor we genoodzaakt waren om het af te breken en opnieuw op te bouwen. Elke stap vooruit was twee stappen terug. Toen kwamen de stijgende kosten - materialen die we jaren geleden hadden begroot, waren nu twee of drie keer zo duur. Het voelt als een eindeloze cyclus waaraan we niet kunnen ontsnappen.

Nu, met ons pasgeboren kind, staat er meer op het spel dan ooit. Het huis waar we wonen is niet van ons en de eigenaar verhuist binnenkort terug. We kunnen nergens heen. Emotioneel en fysiek breken we. Ik ben doodsbang dat dit mijn gezin uit elkaar zal scheuren. Dit huis zijn niet alleen muren; het is ons verleden, onze toekomst, onze alles.

We hebben 25 000 euro nodig om het belangrijkste af te maken: een stevig dak, deuren en ramen om het bewoonbaar te maken. Elke dollar brengt ons dichter bij een verhuizing en een ontsnapping uit deze nachtmerrie.

Jouw hulp gaat niet alleen over stenen en mortel - het gaat over een familie een kans geven om te genezen, de liefde van een moeder te eren en een belofte aan het verleden na te komen. Zelfs 5€ of 10€ betekent al heel veel voor ons. Alsjeblieft, maak deel uit van ons verhaal.