Beste vrienden, het is moeilijk onder woorden te brengen hoe het voelt als je leven verandert in een constante strijd om te redden wat je dierbaar is. Het is een gevoel dat alleen een ouder die geconfronteerd wordt met een vreselijke diagnose echt kan begrijpen: de pijn om je kind gevangen te zien in een strijd waarvan het niet eens weet dat het die voert. Kanker is niet alleen een genadeloze ziekte, het is ook een kolos die ons leven op zijn kop zet. Het is een verraderlijke ziekte die niet alleen onze fysieke kracht op de proef stelt, maar ook onze mentale veerkracht. En dan heb ik het niet alleen over de diagnose, maar ook over de last die het met zich meebrengt. De ouder die zijn kind in het gezicht moet kijken en hem of haar op een kwetsbaar moment moet vertellen dat alles goed komt, zelfs als hij of zij niet weet of dat echt zo is. Miruna lijdt aan alveolair rhabdomyosarcoom, een wrede, levensbedreigende vorm van kanker die een dringende, complexe behandeling en meerdere operaties vereist. Met een zwaar hart en een overweldigend gevoel van hulpeloosheid geven we een noodsignaal. We roepen niet op tot medelijden maar tot empathie voor dit kleine kind dat gekweld wordt door een genadeloze diagnose.

Dit is niet alleen een gevecht voor het leven van een klein meisje, het is een gevecht voor de toekomst van een familie, voor een glimlach die het verdient om weer te stralen op het gezicht van een kind. Als er mensen in deze wereld zijn die bereid zijn om te helpen, zelfs met een klein gebaar, weet dan dat dat gebaar voor Miruna een klein beetje leven kan betekenen.

We kunnen haar steunen door haar zaak te delen of een klein beetje bij te dragen.

We zijn je eeuwig dankbaar en bedanken je voor alle hulp!