Hallo allemaal,

Ik heb veel moeite om deze stap te zetten, wat beschamend is voor mij...

Mijn naam is Marion, ik ben 31 jaar en ik kom uit Normandië in Frankrijk.

Ik ben een zeer actief persoon. Ik heb altijd gewerkt, verschillende banen gehad en veel van mijn tijd besteed aan dingen die zinvol voor me waren... Anderen helpen.

Deze keer ben ik het die hulp nodig heeft.

Ik zou niet zeggen dat het niet vitaal is, maar het is een beetje. Ik ben gestrest, angstig, heb weinig zelfvertrouwen, mijn gedachten zijn altijd in de war... Ik wil eruit.

Ik wil mezelf terugvinden, zelfverzekerd zijn en deze schuld afblazen. Ik wil het ook niet aan mijn familie vragen, uit trots. Maar ook omdat het een beetje ingewikkeld is...

Om de situatie van 3 jaar geleden uit te leggen: ik heb wat fouten gemaakt en daar betaal ik nu voor. Ik heb schulden gemaakt om mijn relatie te helpen...

Nu ik niet meer bij hem ben, los ik de situatie in mijn eentje op. Maar het wordt zwaar voor mij persoonlijk. Het was een gecompliceerde (giftige) relatie. Dus geldproblemen + gezondheidsproblemen + problemen met auto's of huisvesting...

Het wordt te veel om te dragen.

Na deze scheiding keerde ik in een puinhoop terug naar mijn ouderlijk huis, lager dan ik ooit geweest was. Maar na een moeilijk jaar (psycholoog, psychiater, huilen, afgewezen voelen....) ben ik er weer bovenop gekomen en de naweeën zijn nog steeds merkbaar... maar ik ben er weer bovenop gekomen en ik heb een baan gevonden die ik erg leuk vind (anderen helpen, vooral jongeren).

Daarom doe ik een oproep voor zelfs de kleinste donatie die me zou kunnen helpen om mijn hoofd boven water te krijgen, zodat ik rustiger verder kan en weer een 'normaler' leven kan leiden en trots kan zijn op mezelf. Want dat is het grootste geschenk dat ik kan krijgen. Trots zijn op mezelf. Maar om dat te doen moet ik voor het eerst in mijn leven deze moeilijke stap nemen en ik hoop voor het laatst. Om hulp te vragen.

Als jullie mij ook willen helpen, dank ik jullie uit de grond van mijn hart.

Marion