Stel je voor dat je partner op een dag het huis verlaat met je kind en nooit meer terugkomt.

In Japan hebben meer dan 150.000 gezinnen per jaar te maken met dergelijke situaties. Achtergelaten ouders verliezen alle ouderlijke rechten en worden vreemden voor hun kinderen.

Forever Mine is een fotoboek dat bestaat uit een reeks intieme verhalen van 13 ouders die in een nacht onvrijwillig hun kinderen en ouderlijke rechten verloren. Het toont het drama van hun strijd tegen het genadeloze rechtssysteem. Door hun verhalen te documenteren, probeer ik een stem te geven aan hen die door het systeem geen kans krijgen.

Steun ons door een van de onderstaande opties van een fotoboekte kopen , en laten we dit boek uitgeven en achtergebleven ouders de kans geven om hun verhaal te laten horen.

- OVER HET PROJECT:

Het Japanse rechtssysteem is gebaseerd op 19e-eeuwse familieregels die gezamenlijk gezag niet erkennen en de ontvoering van een kind door een van de ouders niet als een misdaad beschouwen. Als gevolg hiervan verliezen jaarlijks meer dan 150.000 kinderen het contact met een van hun ouders. Na een scheiding heeft slechts één ouder recht op de voogdij over het kind. Een achtergelaten ouder verliest alle ouderlijke rechten. Hij heeft niet het recht om te weten waar het kind woont, waar het studeert, hoe het zich voelt. Hij heeft geen recht om elkaar te ontmoeten.

De ene dag ben je een ouder, de volgende dag niet meer, de politie en de rechtbank zeggen:

"Ga naar huis, vergeet dat je een ouder was! Stel je voor dat je kind dood is!" - herinnert een van de personages zich.

Ouders kunnen echter niet vergeten.

Tomas Savicas zag zijn dochter Gabriele meer dan acht jaar geleden voor het laatst. Hij betrapt zichzelf er nog steeds op dat hij op straat in kinderwagens zoekt naar zijn negen maanden oude dochter - zo oud was Gabriele toen ze door zijn ex-vrouw uit huis werd gehaald.

Ik woonde al meer dan drie jaar in Japan en had geen idee van deze beruchte praktijk. Ik kwam er pas achter toen ik het verhaal hoorde van een in Frankrijk geboren vader, Vincent Fichot, die uit wanhoop alle juridische wegen bewandelde om de door zijn Japanse vrouw ontvoerde kinderen terug te krijgen en besloot om tijdens de Olympische Spelen van Tokio in 2021 in hongerstaking te gaan. Op dat moment ging het nieuws over de ouderlijke ontvoeringen in Japan de wereld rond. Ik bleef in shock over hoe onrechtvaardig en schendend de rechten van het kind zijn, maar ik kon het niet laten om het verhaal te vertellen van de heldhaftigheid, maar ook van het verschrikkelijke trauma waarmee ouders dagelijks geconfronteerd worden in hun strijd tegen het systeem.

De mock-up van het fotoboek "Forever Mine" (2021-2023) stond op de shortlist van de Hong Kong Dummy Award 2023 en als onderdeel van de prijs reist het boek momenteel naar fotoboekfestivals over de hele wereld. Het project werd getoond op Kyotographie in 2022 en 2023, evenals op het Wojnowski Photography Festival, meest recentelijk op de Poolse Vrouwen Fotografen presentatie op het Sopot Festival. Concept, bewerking en art-direction ontwikkeld in de 2022 Photobook as Object workshop door Yumi Goto en Jan Rosseel in samenwerking met Reminders Photography Stronghold.

- WAAROM IS DIT BOEK ZO BELANGRIJK?

Ouderlijke ontvoering is een pijnlijke realiteit voor veel families in Japan, waar juridische en culturele uitdagingen het moeilijk maken voor ouders om relaties met hun kinderen te onderhouden na een scheiding. Door middel van persoonlijke verhalen maakt ons boek mensen bewust van de complexiteit en emotionele impact van ouderlijke vervreemding van kinderen. Door het delen van echte verhalen en ervaringen, kan het helpen om het publiek en beleidsmakers te informeren over de ernst van dit probleem. Daarnaast is dit boek een plek waar ouders hun stem kunnen laten horen - zo vaak overstemd en ongehoord.

- WIE BEN IK?

Ik ben een fotograaf, een documentairemaker. In het middelpunt van mijn interesses staat altijd een mens. Degene die oneerlijk wordt geraakt door het lot of degene die geen keuze heeft. Ik vertel over wat me fascineert, wat me pleziert, wat me pijn doet, met behulp van de taal van de fotografie. Ik luister naar de verhalen van mensen die in de schaduw van de grote wereld leven, vaak aan de rand van het sociale en economische leven. Ik probeer de veranderingen vast te leggen die plaatsvinden in de hedendaagse maatschappij. Ik ben geïnteresseerd in wat nieuw is en wat verdwijnt met de generatie die vertrekt. Ik word beloond door de tijd en de verhalen die iemand bereid is te delen, en tegelijkertijd ben ik blij dat mijn werk is erkend door juryleden uit de wereld van fotografie en film.

Ik ben winnaar van de World Press Photo en de Minister of Culture Award (2013), winnaar van 8 awards in de Grand Press Photo competitie, waaronder twee Grand Prix awards, waar ik de afgelopen 6 edities als jurylid heb gefungeerd. Ik ben afgestudeerd aan PWSFTviT in Lodz en de School of Film and Documentary Theater in Moskou. Ik ben lid van Women Photographers en Polish Women Photographers, Canon Ambassador Program (2013-2018), ik ben graag onderweg. Ik heb gewoond en gewerkt in Warschau, Moskou, Tokio, Hong Kong en Boekarest.

Je kunt alle projecten hier bekijken: www.annabedynska.pl

- Over het boek:

- Aantal pagina's: 300

- Formaat: 15x21 cm

- Foto's en teksten: Anna Bedyńska

- Grafisch ontwerp: Anna Bedyńska, Andrzej Dobosz / dobosz.studio

- Curator van het project: Adrian Wykrota

- Talen: Engels / Japans

- Uitgever: Stichting Pix.house / www.pix.house

Verzending: na 1 oktober 2024

Boekpresentatie: September 2024 tijdens een kunstresidentie en tentoonstelling bij Pix.house

- Wat hebben we nodig? -

Het boek is al ontworpen en klaar voor publicatie. We hebben steun nodig om de hoge drukkosten te dekken. Jouw bijdrage zal helpen om een boek te creëren dat niet alleen dient als een visueel verhaal, maar ook als een instrument voor sociale documentatie en educatie. We hebben ambitieuze plannen. Ons doel is om met het boek organisaties en besluitvormers in Japan en het EU-parlement te bereiken, zodat we invloed kunnen uitoefenen op wettelijke veranderingen die gezinnen beschermen.

Ik geloof dat Forever Mine een kans heeft om een verschil te maken,

en met jouw steun is dat mogelijk.