et is met een hart zwaar van verdriet en hoop dat ik mijn verzoek tot jullie richt. Op dit moment voel ik me verloren en weet ik niet waar ik terecht kan, omdat degenen op wie ik het meest rekende me hebben doen beseffen dat ik waardeloos ben, zozeer zelfs dat ik het gevoel heb dat ik beter kan verdwijnen. Al mijn pogingen om mijn dromen te verwezenlijken werden beantwoord met wroeging en het verlangen om op te geven. Ik heb mijn best gedaan om deze druk te weerstaan, maar hoe harder ik mijn best doe, hoe slechter ik me mentaal voel en hoe meer het leven me lijkt te beheersen.

Mijn leven is een constante strijd geweest, vol vernederingen, niet alleen van mijn eigen ouders, waar mijn studie de enige troost was. Maar zelfs hier word ik geconfronteerd met een druk waar ik geen controle over heb en waardoor ik me niet op mijn gemak voel. De schulden stapelen zich op en putten me zo uit dat ik medicijnen moet nemen om uit te rusten.

Als buitenlandse student, met een schuld van meer dan €10.000, zonder steun van familie en zonder beurs, maakt dat mijn situatie erg moeilijk. Ik heb echt uw hulp nodig, want ik kan dit allemaal niet alleen aan.

Als u mij zelfs maar 1/3 van het totale bedrag van mijn collegegeld kunt geven om mij te helpen een deel ervan te beheren en mij van deze last te bevrijden, zou ik u eeuwig dankbaar zijn. Hartelijk dank voor uw aandacht.