Hé, hoi, ik ben Bigan!

Zo noemen mijn vrienden me en hieronder vertel ik je mijn verhaal en waarom we hier zijn.

Ten eerste denk ik dat ik niet veel van jullie verschil. Een van de belangrijkste dingen voor mij is vriendschap. Ik hou van feesten met mijn vrienden, ik hou van grote maaltijden met lekker eten en veel lachen, concerten, goede films en ik hou van mijn 2 katten.❤️

De belangrijkste les die ik de afgelopen jaren heb geleerd is dat het oké is om hulp te vragen.

In oktober 2022, op 42-jarige leeftijd, werd tijdens een routineonderzoek bij mij galwegkanker vastgesteld. Dit type kanker is verrassend zeldzaam bij jonge mensen en er zijn geen uitgebreide behandelplannen in Roemenië, dus de levensverwachting is hoger dan de sombere cijfers in de statistieken. De geschatte levensverwachting voor mij op het moment van de diagnose was maximaal 6 maanden.

Na al deze schokkende informatie nam ik contact op met een arts in Oostenrijk die inderdaad bevestigde wat de artsen in Roemenië zeiden. Maar omdat er altijd een DAR in mijn leven is geweest, verzekerde hij me dat we door de juiste behandeling te volgen, mijn levensverwachting kunnen verlengen tot meer dan 6 maanden. Dus vanaf december 2022 ben ik begonnen met een cytostatische behandeling in Wenen. Ik was gedwongen om hiervoor te kiezen om te kunnen leven, ondanks de financiële en fysieke inspanningen waarvan ik me bewust was dat ik me eraan verbond.

De eerste twee jaar reageerde ik goed op de behandeling, ik nam in gewicht toe, de tumoren waren inactief, de tumormarkertests vielen binnen de normale parameters, ik ging elke 5 weken naar Wenen voor behandeling. Ik werd 45 jaar en ik was erg blij dat ik lang genoeg geleefd had om dit te vieren met alle mensen die me dierbaar waren en het lukte me om professioneel actief te blijven, zelfs parttime :). Het is heel belangrijk dat ik dankzij de behandeling en de positieve evolutie kon werken om mijn behandelingskosten te dekken.

Ik had hoge verwachtingen voor 2025. Mijn arts vertelde me dat als we goede resultaten hadden op de CT-scan in januari, we de afstand tussen de chemotherapiesessies zouden vergroten tot 6 weken. Ik was optimistisch, ik dacht dat aan de ene kant mijn lichaam een langere pauze zou kunnen nemen voor herstel en aan de andere kant zou het ook een financiële ontspanning zijn.

Januari kwam met minder goed nieuws - sommige tumoren waren weer actief - ze hadden resistentie ontwikkeld tegen de stoffen in de chemotherapie. Daarom moesten we het behandelingsschema en de frequentie van de therapiesessies veranderen. Ik ga nu naar 3 weken en ik hoop van harte dat ik goed zal reageren op de behandeling en hier over twee jaar terug kan komen om geld in te zamelen voor andere doelen.

Om deze behandeling te kunnen voortzetten, waarvan ik weet dat het nog minstens een jaar zal duren, heb ik nog eens €50.000 nodig, wat ik op dit moment erg moeilijk vind om alleen bij elkaar te krijgen.

Als ik 5.000 mensen zou kunnen vinden die elk €10 zouden willen doneren, zou ik het bedrag bij elkaar kunnen krijgen dat nodig is om mijn behandeling af te maken.

Voor meer informatie kun je contact met me opnemen via [email protected].

Heel erg bedankt voor de tijd die je met me doorbrengt met het zingen van dit mesaj❤️

Nog een fantastische dag!

Georgiana Bigan