Hallo, mijn naam is Eunice.

Ik ben een alleenstaande moeder en een vrouw die elke dag haar best heeft gedaan - zelfs op de dagen dat ik het gevoel had dat ik niets meer te geven had.

De afgelopen jaren heb ik het gewicht van schulden, emotionele genezing, werkdruk en moederschap allemaal tegelijk gedragen, zoals velen van ons. Ik heb alles gedaan wat ik kon om voor mijn dochter te zorgen - een vrolijke, liefhebbende kleine meid die me zelfs op mijn donkerste dagen op de been houdt. Maar onlangs ben ik op een punt gekomen waarop ik me realiseer dat ik het niet allemaal alleen kan blijven doen.

Ik weet dat er op dit moment zoveel belangrijke zaken in de wereld zijn en ik voel mee met iedereen die zijn eigen strijd probeert te overwinnen. Ik had nooit gedacht dat ik in een positie zou komen waarin ik op deze manier om hulp zou kunnen vragen - maar op dit moment zie ik geen andere uitweg.

Dit gaat niet alleen over geld. Het gaat om het terugwinnen van mijn rust, mijn gezondheid en de toekomst die ik voor mezelf en mijn dochter wil opbouwen.

Op dit moment heb ik schulden die zijn ontstaan doordat ik alles alleen bij elkaar heb proberen te houden - huur, rekeningen, basisbehoeften - en dat heeft me langzaam mijn slaap, mijn gezondheid en mijn vermogen om vrij te ademen afgenomen. Ik heb hard gewerkt, rust opgeofferd, mijn eigen behoeften genegeerd en pijn doorstaan - maar de waarheid is dat ik moe ben. Moe in mijn lichaam, in mijn geest en in mijn ziel.

Als je je geroepen voelt om me te steunen - door te doneren of gewoon door te bidden - dan dank ik je vanuit het diepst van mijn hart.

Dit is niet gemakkelijk voor mij om te vragen, maar ik geloof dat om hulp vragen een daad van moed is, niet van schaamte.

Met liefde en hoop,

Eunice