OVER HET PROJECT:

Japan is het enige G7-land waar, na een scheiding, het recht op voogdij over een kind uitsluitend bij één ouder berust. Een ouder die een kind verlaat, verliest alle ouderlijke rechten. Hij heeft niet het recht om te weten waar het kind woont, waar het studeert, hoe het zich voelt. Hij heeft geen recht om elkaar te ontmoeten.

De ene dag ben je een ouder, de volgende dag niet meer, de politie en de rechtbank zeggen: "Ga naar huis, vergeet dat je een ouder was! Stel je voor dat je kind dood is," herinnert een van de personages in de serie zich.

Ouders kunnen het echter niet vergeten. Tomas Savicas zag zijn dochter Gabriele meer dan acht jaar geleden voor het laatst. Hij betrapt zichzelf er nog steeds op dat hij in kinderwagens op straat naar zijn negen maanden oude dochter zoekt - zo oud was Gabriele toen ze door zijn ex-vrouw uit huis werd gehaald.

Ik woonde al meer dan drie jaar in Japan en had geen idee van deze beruchte praktijk. Ik kwam er pas achter toen ik het verhaal hoorde van een Franse vader, Vincent Fichot, die in een wanhoopsdaad, nadat hij alle juridische wegen al had bewandeld om zijn door zijn Japanse vrouw ontvoerde kinderen terug te krijgen, besloot in hongerstaking te gaan tijdens de Olympische Spelen van Tokio in 2021. Op dat moment ging het nieuws over ouderlijke ontvoeringen in Japan de wereld rond en bereikte ook mij.

Ik bleef in shock over hoe onrechtvaardig en schending van de rechten van het kind dit is, maar ik kon het niet laten om jullie te vertellen over de heldhaftigheid, maar ook het verschrikkelijke trauma waar ouders dagelijks mee te maken hebben als ze vechten tegen het Japanse systeem en ondanks. Dat velen van hen in de rechtszaal te horen hebben gekregen "vergeet dat jullie ooit ouders zijn geweest". Ze kunnen het niet vergeten.

Het mock-up boek "Forever Mine" (2021-2023) behoorde tot de finalisten voor de Hong Kong Dummy Award 2023, en als onderdeel van de prijs reist het boek momenteel naar fotoboekfestivals over de hele wereld.

Het project werd getoond op Kypotographie in 2022 en 2023, evenals op het Wojnowski Festival of Photography en meest recentelijk op de Polish Women Photographers s presentatie in Sopot in augustus van dit jaar.

WAAROM IS DIT FOTOBOEK BELANGRIJK?

Ouderlijke ontvoering is een pijnlijke realiteit voor veel families in Japan, waar juridische en culturele uitdagingen het moeilijk maken voor ouders om relaties met hun kinderen te onderhouden na een scheiding. Door middel van persoonlijke verhalen maakt ons fotoboek mensen bewust van de complexiteit en emotionele impact van ouderlijke vervreemding van kinderen. Door echte verhalen en ervaringen te delen, kan het helpen om het publiek en beleidsmakers te informeren over de ernst van dit probleem. Daarnaast is dit boek een plek waar ouders hun stem kunnen laten horen die zo vaak wordt overstemd en niet wordt gehoord.

WIE BEN IK?

Ik vertel over wat me fascineert, verrukt of pijn doet, met behulp van de taal van de fotografie. In het middelpunt van mijn interesses staat altijd een persoon. Degene wiens lot onrechtvaardig wordt geraakt, of die niet de macht heeft om een verschil te maken. Ik luister naar de verhalen van mensen die in de schaduw van de grote wereld leven, vaak aan de rand van het sociale en economische leven. Ik probeer de veranderingen vast te leggen die plaatsvinden in de hedendaagse maatschappij. Ik ben geïnteresseerd in wat nieuw is en wat voorbijgaat samen met de generatie die vertrekt.

Ik word beloond door de tijd en de verhalen die iemand bereid is geweest te delen, en tegelijkertijd ben ik blij dat mijn werk is gewaardeerd door vele juryleden uit de wereld van fotografie en film. (Laureaat van de World Press Photo award en de jaarlijkse MKIDN Award (2013) winnaar van 8 prijzen in de Grand Press Photo competitie, waaronder twee Grand Prix, waar ze sinds de 6e editie jurylid is. Ze is afgestudeerd aan PWSFTviT in Lodz en de School of Film and Documentary Theater in Moskou. Ze is lid van het Canon Ambassador Program (2013-2018), Women Photographers en Polish Women Photographers.

Ik ben graag onderweg. Ik heb gewoond en gewerkt in Warschau, Moskou, Tokio, Hong Kong en Boekarest. www.annabedynska.pl

OVER HET BOEK:

Foto's en tekst: Anna Bedyńska

Grafisch ontwerp: Anna Bedyńska, Andrzej Dobosz / dobosz.studio

Curator van het project: Adrian Wykrota

Talen: ANG / JP

Uitgever:

Stichting Pix.house www.pix.house

Formaat (bij benadering) 15x21 mm

Aantal pagina's: 300

Oplage: 400

Verzending: na 1 oktober 2024

Lancering boek: 23 september 2024 tijdens Pixhouse residentie en tentoonstelling

Wat we nodig hebben

Om dit project te voltooien, zijn we op zoek naar steun om de drukkosten te dekken. Het boek is al ontworpen en het ontwerp is erkend in de Hong Kong Dummy Award, waardoor het boek tien fotofestivals heeft bezocht, waaronder Kassel, Arles, Aarhus etc.

Jouw bijdrage helpt ons een prachtig fotoboek te maken dat niet alleen dient als visueel verhaal, maar ook als hulpmiddel voor sociale documentatie en educatie.

Wat ontvangt u

In ruil voor je gulle steun bieden we een aantal beloningen, waaronder