Ik ben onlangs teruggekeerd van een reis naar Zanzibar en had de gelegenheid om verschillende lokale mensen te ontmoeten. Ik gebruik het woord 'gelegenheid' niet toevallig, want ondanks het feit dat deze mensen niets hebben, beschikken ze over een immense innerlijke rijkdom en waren ze in staat om mij elke dag die sereniteit over te brengen die we nu met moeite kunnen vinden, omdat we steeds meer in beslag worden genomen door onszelf en door het voortdurend najagen van wie weet wat voor grote doelen om te bereiken. Ik werd vooral getroffen door de blik en vrolijkheid van een kind, Sumaeli, dat alleen woont met zijn moeder Rose, die noch een baan noch een echtgenoot heeft. Er is daar geen efficiënte gezondheidszorg of sociale zekerheid die een vredig pensioen op oudere leeftijd kan garanderen. De lokale bevolking is gewend om veel kinderen op de wereld te zetten die, eenmaal volwassen, voor hun bejaarde ouders zullen zorgen. Rose is op 31-jarige leeftijd weduwe met een zoontje van anderhalf om op te voeden, zonder baan en zonder andere middelen. Daarom heb ik besloten om zoveel mogelijk bij te dragen aan haar opvoeding met financiële steun, maar ook door basisbenodigdheden te sturen. Ik dacht er ook aan om deze inzamelingsactie te organiseren en als je me wilt helpen om dit initiatief te steunen, nodig ik je uit om zelfs maar een klein bedrag bij te dragen.