Hallo! Mijn naam is Ruben en ik ben een transgender man. Sinds ik in de puberteit ben, heb ik net als al mijn transgenoten last van twee grote lasten. Mijn borsten.

Mijn moeder heeft me op mijn 19e op straat gezet vanwege wie ik ben. Helaas aanbidt mijn hele familie God op een sekte-achtige manier. Ik heb op straat geleefd, op de universiteit en bij engelachtige families. Ik heb helaas een lange weg afgelegd. Mijn familie op dit moment is mijn ondersteunende vriendin en de kleine kat die we delen.

Eerlijk gezegd heb ik er alles aan gedaan om te voorkomen dat ze me zouden zien. Ik heb mezelf in van alles gewikkeld, van cellux en ducktape tot dikkere riemen. Elke keer probeer ik betere en betere manieren te vinden om mijn borsten platter te laten lijken. Natuurlijk heb ik bindbanden en zelfs extreem strakke sportbeha's gehad. Ik heb er een enorme dysforie van. Ik had en heb nog steeds dagen dat ik weiger de straat op te gaan als ze zichtbaar zijn. Ik lijd. Ik lijd onder de wetenschap dat ik twee dingen op mijn lichaam heb die ik niet kan

om een compleet mens of een compleet wezen te zijn. Helaas is mijn operatie vreselijk duur en verdien ik niet genoeg om te sparen. Ik heb er veel over nagedacht of ik het zou doen en ik verwacht niet dat iemand mij een donatie zal doen, maar zoals altijd heb ik goede hoop. Ik ben 25 jaar oud en ik kan zo niet langer leven. Het laatste wat ik heb gehoord is dat de operatie miljoenen kost, dus de tijd ligt voor me, samen met de hoop.

Ik zal dankbaar zijn als je me ook maar een cent stuurt. Ik zal dankbaar zijn dat je mijn leven gemakkelijker maakt.

Heel erg bedankt: Ruben