We zijn moe en we zijn niet met een paar, we zijn de hele wereld, moe van het denken dat er misschien moeders met kinderen zijn die hun leven leiden op een sociaal destructieve manier, en ik geef ook de schuld aan deze sociale netwerken die omwille van de economie rijkdom tot een mode maken en iedereen wil rijk zijn om dure dingen te hebben, niets wetende dat het allemaal marketing is om te verkopen wat ze verkopen en om marketing te bedrijven geloof ik dat ze niet verkopen zoals ze zouden moeten verkopen, maar deze nutteloze gedachte terzijde latend laten we nadenken over wat we echt hebben waarvan alleen wij weten dat we het nooit zouden kunnen maken, en dit is een van die dingen waarbij we het gezegde nooit zeggen nooit kunnen toepassen omdat het net als hen moeilijk is om nooit nooit te zeggen, want als je bepaalde lage economische situaties vandaag de dag waar als gevolg van deze mode geld is uitgegroeid tot iets sociaals dat er een laag medium en een hoge goed we denken dat alles laag is samen kon je het naar medium natuurlijk voor alle mensen Ik denk dat echt zelfs alle samen met u was er niet een beetje konden we nooit doen echter als we helpen op zijn minst van behoeftige moeders met kinderen die in een zeer delicate situatie in vergelijking met alle andere mensen , Ik zeg dit omdat het moederschap ook onvrijwillig kan komen, dus mijn enige gebed is dat we er op zijn minst in kunnen slagen om dit ding te doen, namelijk om de economie van behoeftige moeders met kinderen weer in evenwicht te brengen in de hoop een kettingreactie op gang te brengen en deze sociaal duidelijke en ongelukkige blokkades op te heffen, zodat we psychologisch kunnen helpen om de echte maatschappij binnen te gaan en de kracht te hebben om een vaste baan te zoeken.

We zijn met weinigen, maar we zijn er nooit in geslaagd om het individu te verbeteren, maar met jullie allemaal weten we dat we een reactie teweeg kunnen brengen die zo zal aanhouden in onze Italiaanse natie, tenminste hier moeten we slagen en het ongeluk dat doordringt in deze lage niveaus van het sociale leven een klap geven.

Dank u altijd.

Tekst geschreven door: .Castelli Lorenzo