Vele jaren geleden maakte ik een fout, die gevolgd werd door een aaneenschakeling van fouten.... Het was een slechte tijd, ik kon niet zwanger worden en ik wilde niet opgeven, dus deed ik veel onderzoeken, tests, behandelingen... die allemaal vrij duur waren en ik nam een kleine lening... Hier is de eerste grote fout, 1500 euro... Bij de lening kwam een creditcard... Na een jaar was de situatie verslechterd, ik had de lening bijna afbetaald, maar ik moest elke maand twee creditcards afbetalen... Ik schaamde me... Ik zei niets tegen niemand... Ik sliep 's nachts niet om te bedenken wat ik moest doen... Ondertussen werden de huurkosten elk jaar hoger en hoger... Uiteindelijk werd ik zwanger en daar stegen de kosten weer,

Ik besloot van bank te veranderen en zij adviseerden me een grotere lening af te sluiten om alles af te sluiten en opnieuw te beginnen. Ik ging zelfs zover dat ik een lening afsloot van 10.000 euro om fouten te betalen die stiekem waren gemaakt door mijn partner die niet van alles op de hoogte was, en toen kwamen de hoge condominiumkosten weer... De COVID... De verschrikkelijke stijgingen in elektriciteit en gas... Ik zat weer in de problemen en moest deze lening betalen...elke maand...tussen afbetaling en uitgaven was mijn salaris niet genoeg...en in 2022 op advies van de bank nemen we een langere lening... 10 jaar...Met lagere aflossing.... Draaglijker, bijna "vergeetbaar" 200 euro per maand.... Maar totaalbedrag was 25 duizend... 5 duizend aan rente... Erg hoog... En vooral altijd zonder het mijn partner te vertellen...

Het eindigt in 2032....

Tot op heden moet ik nog 19 duizend (van de 25) betalen, en nog eens 5 duizend betaal ik aan de bank en zal in 2027 eindigen... In totaal gaat er elke maand 400 euro van mijn salaris weg voor schulden.... De rest gebruik ik voor het gezinsleven.

Ik ben bang, voortdurend angstig, ik lach niet meer zoveel als vroeger, ik leef in angst dat ze erachter zullen komen hoeveel schulden ik heb...zodat ik me 's nachts niet al te slecht voel, uit angst, schaamte en schuldgevoel probeer ik hard om te proberen te 'vergeten' dat ik zo'n grote schuld heb.... Die me bovendien noch economische rust, noch iets concreets heeft gebracht in terugkeer.... En zo ga ik door, te midden van duizend moeilijkheden, overlevend en proberend mijn familie niets te laten ontberen, maar 's nachts... s Nachts weet ik het... En huil ik... En ik ben doodsbang dat hij erachter komt wat ik heb gedaan en ik denk dat hij me zou verlaten, hij zou me niet meer vertrouwen, ik weet het... Maar 10 jaar is een lange tijd... 2032 is ver weg... En ik zoek naar oplossingen terwijl ik probeer weer op mijn voeten te staan....

Ik kan eindelijk met hem praten over mijn angsten... Ik biecht hem een deel van de waarheid op.... Die van de 5.000, en ik voel me al veel beter.... Op dit moment, na de plotselinge dood van zijn moeder, is geld ook een slechte gedachte voor hem, die hem niet rustig laat slapen, een deel van de rekeningen zijn geblokkeerd in afwachting van de afronding van de erfenis, dan zal daar ook een betaling voor zijn, niemand weet hoeveel...

nu weet hij van de 5.000, maar niet van de 20.000... en hij helpt me om te leren hoe ik ook iets opzij kan zetten, maar het is moeilijk om te rekenen op 1200 euro en de huidige kosten van levensonderhoud, rekeningen, steeds duurdere voedselprijzen... Maar ik kan het, ik zal worstelen maar ik zal het halen.

Maar mijn probleem is wat hij niet weet.... En dat hij er nooit achter mag komen... en het schuldgevoel dat me vergiftigt...

Hoe kan hij erachter komen?

Op een dag wil hij graag verhuizen naar zijn ouderlijk huis, maar er is werk aan de winkel om het leeg te halen, leidingen, vloeren, deuren, meubels te repareren.... Daar is geld voor nodig! En we moeten de hypotheek op de flat waar we nu wonen oversluiten en een andere afsluiten om het huis op te knappen... Over een jaar, of misschien meer.... En ik ben bang dat als ik een andere hypotheek aanvraag... Er achter zal komen wat ik heb gedaan... Ik moet het eerst oplossen...

Dat is het verhaal... Tot zover...

Helaas kan ik niemand anders om hulp vragen, mijn ouders leven van hun pensioen en zij betalen ook de hypotheek van hun huis, mijn broer heeft niet zoveel geld en hij betaalt ook zijn huis...

Ik bid elke nacht om een oplossing te vinden .... Maar ik kan het niet vinden...

Ik zou een gift van 20k nodig hebben.... Iemand die bereid is om het te geven en het te vergeten... Het voor altijd geheim houden...

Wie heeft deze kans? In ruil daarvoor kan ik, naast mijn immense dankbaarheid voor het leven, een handje helpen en iets op afstand doen....

Bedankt aan iedereen die mij zou willen helpen mijn rust en glimlach terug te krijgen