"Niet iedereen verdient een tweede kans, maar ik vecht voor de mijne om weer bij mijn kind te zijn"

Lieve vrienden,

Ik ben aan het einde van mijn krachten, mentaal en fysiek uitgeput. De afgelopen twee jaar heb ik elke dag twee banen gehad om een schuld af te betalen die ik heb opgebouwd door één grote fout. Ik weet dat ik moet boeten voor mijn fouten en dat doe ik elke dag, maar ik kan niet veel meer verdragen. Ik wil meer dan wat dan ook om een einde te maken aan dit hoofdstuk en om mijn familie terug te krijgen, om de vader en echtgenoot te zijn die ik zou moeten zijn.

Als tiener liep ik in de val van het gokken, maar ik dacht er toen niet veel bij na. Ik speelde af en toe en dacht niet na over de gevolgen van mijn acties. Daarna stopte ik voor een lange periode helemaal, focuste me op andere dingen en liet deze verslaving achter me. Maar twee jaar geleden leed ik een groot verlies in mijn familie dat me mentaal brak. Tijdens die dagen van pijn, toen ik geen rust kon vinden, greep ik terug naar mijn oude ondeugd: gokken. Op een dag ging ik door een slechte beslissing een casino binnen en verloor ongeveer 16.000 dollar, geld dat ik niet had en dat ik van de bank had geleend via internetbankieren, waarbij ik me op dat moment niet realiseerde hoe ernstig de situatie was.

Ik heb gevochten tegen mijn gokverslaving. De afgelopen twee jaar ben ik in therapie geweest, heb ik hulp gezocht en heb ik hard gewerkt om te genezen. Ik ben veranderd en ik heb deze verslaving overwonnen, maar de prijs is hoog geweest. Elke dag hebben mijn opofferingen direct invloed gehad op mijn vrouw en kind. Mijn vrouw heeft me bijgestaan en me onvoorwaardelijk gesteund, maar haar lijden is groot en mijn kind, dat het zonder mij moest stellen, betaalt ook een zware prijs. Ik betaal voor mijn fouten en ik verdien het om te lijden voor mijn beslissingen, maar wat echt oneerlijk is, is dat zij, degenen die mij gesteund en liefgehad hebben, lijden door mijn daden.

Ik schaam me diep dat ik om hulp kom vragen, maar ik kan gewoon niet doorgaan. Ik weet dat er mensen in de wereld zijn met echte problemen, mensen met ziekten, mensen die echt hulp verdienen. Niet ik, iemand die zichzelf in deze situatie heeft gebracht. Maar ik kan het gewoon niet meer. Ik ben wanhopig. Ik heb geen andere oplossing dan te vertrouwen op de goedheid van anderen en jullie hulp te vragen.

Het is me gelukt om meer dan de helft van mijn schuld af te betalen, maar ik heb nog steeds $6.000 tegoed om mijn leven weer op te pakken en tijd met mijn gezin door te brengen. Het werken met twee banen heeft me uitgeput en mijn afwezigheid van huis is een wond die ik alleen kan helen door een echte verandering. "Laat hij die zonder zonde is de eerste steen werpen." Ik heb alles gedaan wat in mijn macht lag om alles goed te maken, maar ik heb jouw hulp nodig om dit hoofdstuk af te sluiten en weer bij mijn dierbaren te zijn.

Wat bracht me hier, om jullie hulp te vragen als laatste redmiddel? Een eenvoudige zin die mijn 4-jarige kind vandaag uitsprak toen we naar een tekenfilm op YouTube keken waarin de Kerstman verscheen. Mijn dochter zei: "Ik kan niet wachten tot het Kerstmis is en dan versieren we samen de boom!" Op dat moment stortte ik in, huilend als een baby, omdat ik geen vrij kon krijgen van mijn beide banen voor de feestdagen. De gedachte dat dit het derde jaar op rij is dat ik tot diep in de nacht moet werken, terwijl zij waarschijnlijk slaapt, en dat ze dit jaar oud genoeg is om me te missen, maakte me kapot. Haar woorden doorboorden me als een mes, allemaal vanwege één vervloekte dag waarop ik me verloren voelde en niet goed bij mijn hoofd was.

Als je me kunt steunen, zal elke bijdrage, hoe klein ook, me enorm helpen en me een stap dichter bij het terugwinnen van mijn leven brengen en bij mijn vrouw en kind zijn tijdens de belangrijke momenten. Ik dank jullie uit de grond van mijn hart voor alle hulp en om er voor me te zijn tijdens dit proces.