Hallo allemaal.

Ik wil jullie graag mijn verhaal vertellen.

Ik heb een moeilijke jeugd gehad, die tot mijn 24e werd gekenmerkt door pesterijen en misbruik door mijn moeder.

Ik werd fysiek en psychisch gepest op de basisschool, de middelbare school en de middelbare school.

Het aantal nachten dat ik op de eerste hulp heb doorgebracht na mishandelingen is niet te tellen.

Daarna werd ik 3 keer misbruikt door iemand die ik vertrouwde.

Ik dacht dat ik liefde had gevonden, maar de persoon van wie ik hield was een drugsverslaafde en alcoholist.

De nachtmerrie leek voorbij toen ik de ideale man ontmoette. Drie jaar later trouwden we en in totaal waren we 8 jaar gelukkig...

Dat is wat ik dacht...

Maar een verleden waarin me gevraagd werd te zwijgen, mijn hoofd te buigen, op mijn knieën te zitten, had me veranderd.

Ik kreeg de overhand over mijn man zonder het te beseffen. Maar ik zorgde voor hem, ik hield van hem, ik gaf hem alles wat hij nodig had. Maar dat was niet genoeg. Mijn trauma's en angsten maakten hem uiteindelijk psychisch kapot...

Ik kon mezelf die fout nooit vergeven, want hij was mijn liefde, mijn hartslag, mijn leven, mijn adem...

Tijdens ons huwelijk zijn we erin geslaagd om erg populaire dragqueens te worden, we hebben campagne gevoerd en veel mensen geholpen. Omdat ik zelf gehandicapt ben, is invaliditeit mijn grootste strijd geworden.

Een belangrijk detail van onze relatie is dat we altijd non-conformistisch zijn geweest en in polyamorie geloven.

Een jaar geleden werd ik hevig verliefd op een andere man dan mijn man.

Ik heb een jaar op hem gewacht en toen zijn we samengegaan, met de toestemming van mijn man. Hij bleef mijn prioriteit.

Na een tijdje merkte ik de aantrekkingskracht tussen ons tweeën, dus besloten we een koppel te worden.

We hadden bijzondere plannen voor ons leven.

Helaas werkte het niet ... mijn angsten en trauma's uit het verleden kwamen weer boven.

Ik werd verstikkend, erg benauwd en stressvol.

Ik ben me er volledig van bewust dat het mislukken van mijn relatie volledig mijn schuld is.

Ze verlieten me allebei en gingen onmiddellijk samenwonen.

De derde bedankte me zelfs omdat ik hem mijn man had gegeven...

Ik verloor al mijn kracht, verlangen en energie omdat mijn man mijn leven was.

Het is niet alleen een kwestie van verdriet, want toen alles instortte, kwamen alle trauma's uit het verleden weer naar boven.

Ik ben nu werkloos door een motorische handicap waardoor ik op veel gebieden niet kan werken, en dat zorgde ervoor dat ik de carrière moest opgeven waarin ik 15 jaar van mijn leven had geïnvesteerd.

Daarna kwamen we in een spiraal van te hoge schulden terecht. We hebben een plan voor overmatige schuldenlast kunnen krijgen van de Banque de France. Dit afbetalingsplan gaan we nu halveren.

Ik ben dakloos en na meerdere zelfmoordcrises opgenomen in een kliniek.

Ik ben erg bang voor wat er nu gaat gebeuren.

Ik vraag om jullie hulp zodat ik weer hoop krijg op een dak boven mijn hoofd en, bovenal, vooruit kan.

Ik droom ervan om terug te keren op het podium als koningin, sterker dan ooit, en mijn strijd voor onze gemeenschap voort te zetten. Zodat ik mezelf weer kan opbouwen en echt kan laten zien wie ik ben.

Dank u uit de grond van mijn hart.