We brachten de kinderen eten en kleren, probeerden met ze te spelen, moedigden ze aan, wat we ons op dat moment maar konden veroorloven. Later brachten we veel vrienden en kennissen mee naar deze centra, we probeerden betrokken te raken en te helpen. Helaas ging het niet altijd zoals we verwachtten en we realiseerden ons dat er een bepaalde geestesgesteldheid heerste onder de mensen die in deze kindertehuizen werkten, die we op geen enkele manier veel konden veranderen.

Ik realiseerde me dat er veel straatkinderen waren, kinderen die moesten bedelen, kinderen die niet wisten hoe ze moesten spelen, die aan het vechten waren. Ik wilde heel graag betrokken raken bij het leven van deze kinderen en zo is 'The Wonder between the Blocks' begonnen. We begonnen deze kinderen te verzamelen, speelgoed voor ze te kopen en te spelen. Ik heb een hele zomer met de kinderen in de blokken gespeeld. Ik leerde ze hoe ze moesten spelen, hoe ze zich moesten gedragen, we begonnen elkaar te leren kennen, met elkaar om te gaan, te praten over dingen in het leven. Een zomer waarin kinderen hun gedachten over de toekomst begonnen te vormen, veel van de kinderen hadden de school verlaten. Toen september naderde, stelde ik voor om naar de school te gaan, met de leraren te praten, ze in te schrijven, schoolspullen te kopen en een schooljaar te beginnen.