Meer dan tien jaar. Zo lang is het geleden dat mijn vrouw haar ouders heeft gezien en onze kinderen hun grootouders hebben geknuffeld, de jongste heeft ze zelfs nog nooit in het echt gezien. Een heel decennium uit elkaar, niet uit vrije wil, maar door omstandigheden waar we geen invloed op hadden.

Onze reis is allesbehalve gemakkelijk geweest. We moesten de VS in 2023 verlaten toen mijn green card werd geweigerd, waardoor we gedwongen waren om opnieuw te beginnen in Portugal. Sindsdien worstelt mijn vrouw met het trage en ingewikkelde juridische proces om haar verblijfspapieren te krijgen. En terwijl we hier een leven opbouwden, ontbrak er altijd één ding: familie.

We hebben er lang van gedroomd om de ouders van mijn vrouw in Tyumen, Rusland, te bezoeken, maar door de oorlog en de gevolgen daarvan is alles ongelooflijk moeilijk geworden. Vluchten van Portugal naar Tyumen zijn nu schandalig duur en kosten meer dan €8.000 voor ons vieren. De route zelf is ingewikkeld - van Portugal naar Istanbul vliegen, dan naar Moskou en uiteindelijk naar Tyumen - maar de emotionele kosten van het niet gaan zijn nog hoger.

Onze kinderen zijn opgegroeid zonder hun grootouders te kennen, behalve videogesprekken. Mijn vrouw verlangt er al jaren naar om haar ouders weer te zien, om ze te omhelzen, om momenten te delen die geen enkel scherm ooit kan vervangen. Dit is niet zomaar een reis; het is een kans om opnieuw contact te maken, om te genezen en om onze familie eraan te herinneren dat ondanks afstand en ontberingen, liefde blijft bestaan.

We vragen om steun om deze reünie mogelijk te maken. Elke bijdrage, elk aandeel, elk vriendelijk woord brengt ons dichter bij het dichten van deze pijnlijke kloof. Als je kunt helpen, op welke manier dan ook, zou dat heel veel voor ons betekenen.

Uit de grond van ons hart, bedankt.