Mijn man en ik hebben vanaf het begin een sterke kinderwens gehad. We konden niet op natuurlijke wijze zwanger worden en 2 hormoontherapieën leidden niet tot het gewenste succes. Onze reproductieve arts raadde ons aan om eiceldonatie te proberen. We voerden onze eerste poging uit in Tsjechië. Ik was meteen zwanger! Ik herinner me het bezoek aan de gynaecoloog nog heel goed, toen ik het hartje zag kloppen op de monitor ❤️. Ik zal dat beeld en het gevoel dat het me gaf nooit vergeten. Toen kwam de schok: bij de volgende afspraak kon de gynaecoloog geen hartslag meer waarnemen.

Een paar dagen later werd ik met hevige pijn, koorts en koude rillingen opgenomen in het ziekenhuis. Een levensbedreigende spoedoperatie volgde 's nachts met een verblijf op de intensive care. Toch wilden we onze kinderwens niet opgeven. Er volgden nog meer eiceldonaties in Tsjechië, Oekraïne en Spanje. We moesten de kosten van de behandelingen zelf dragen, inclusief medicatie, injecties, infusen, operaties en kleine ingrepen. Daarnaast waren er de reiskosten, die niet alleen ons budget oprekten, maar ook tot aanzienlijke schulden leidden.

ook tot aanzienlijke schulden leidden. Erger dan de financiële last was echter de emotionele belasting voor mij. Het wachten, de angsten, de hoop en de teleurstelling elke keer en het steeds weer op krachten moeten komen, hebben me tot het uiterste gedreven.

We zien onze laatste kans om onze droom van een eigen kind te vervullen in draagmoederschap.

Omdat dit erg duur is en onze financiële middelen uitgeput zijn, willen we jullie om steun vragen.

We willen bij voorbaat iedereen bedanken die ons verhaal deelt en ons helpt om onze droom van een eigen kind te verwezenlijken.

Hartelijk dank ❤️

Sabine en Olaf