Ik ben een gehandicapte die sinds 2010 door het systeem is gecertificeerd.

Sinds ongeveer 2002 heb ik last van m.i. hartfalen,

medisch gezien is het Cardiale Cardiomyopathie, wat zich manifesteert als een beperkte hartcapaciteit tussen 28% en soms 40%. Dit vertaalt zich in Astma - kortademigheid. Met een verminderde immuniteit, een hoog risico om verkouden te worden. Wat is een dodelijke ziekte voor mij

Ik kamp al sinds 2006 met depressies, waaronder een zelfmoordpoging in augustus 2017.

Sinds 2020, na Covid, verschenen insulineresistentie en hypothyreoïdie.

Ernstige prostaatproblemen die ik op eigen kracht kon omkeren.

In augustus 2024 Beroerte en epilepsie, voor het eerst in zijn leven een fractuur van de enkel als gevolg van een ongecontroleerde impact van het been tegen een muur tijdens een epileptische aanval.

De eerste ziekenhuisopname vond plaats in 2003 en bestond uit de eerste coronografie. Als gevolg van een lang ziekteproces - griep, meer dan een maand. Als gevolg van de ziekte ervoer ik veranderingen in mijn hart (celleven en vergroting van de hartkamers), die na enige tijd weer wegtrokken.

Dus ik probeerde weer een normaal leven te krijgen, ging een nieuwe relatie aan en in 2009 werd in januari mijn derde kind geboren - dit keer eindelijk de langverwachte zoon Max.

Toen was het nodig om weer te verhuizen in november, jawel in november, want meestal zijn er in deze maand periodes van concentratie van komende tegenslagen, en weer een griep, en weer twee ziekenhuisopnames. Ik word voortdurend doorverwezen voor verdere onderzoeken in het kader van het Nationaal Gezondheidsfonds.

Ik kan me geen privédiagnose veroorloven en ik moet, zoals nu, 8 maanden wachten op een afspraak met een allergieprofessor die me diagnosticeert met bronchiale astma. Ik heb niemand die me kon, of liever wilde, steunen.

Na de ziekte van 2003 verloor ik mijn baan door een lage effectiviteit en algemene zwakte van het lichaam, die helaas steeds groter wordt in golven. In 2009 heb ik me ingeschreven bij het arbeidsbureau en sindsdien ben ik op zoek naar een baan, maar de laatste tijd zou zelfs een waker te veel van het goede voor me zijn. Ik heb het geprobeerd met een aanzienlijke mate van arbeidsongeschiktheid, ik was een smakelijke hap voor ze, geen kosten, en er staat iemand aan de poort tijdens de bouw van twee nieuwe wolkenkrabbers in Katowice aan de Mickiewicza Straat. PEFRON geeft mijn hele salaris terug aan de werkgever.

Ik heb het twee maanden volgehouden. Dit is de tijd waarin mijn meer dan 80-jarige vader, na drie knijpers te hebben genomen, van de wereld is heengegaan, gelukkig in zijn slaap, de dag na zijn verjaardag. Dit is in augustus.

En in januari van het volgende jaar, ook na de nijptang, waardoor het systeem

Op 31 januari 2023 had ik een arbeidsongeschiktheidsverklaring uit 2016 met een ernstige mate van invaliditeit.

Als onderdeel van de "uitkering" kon ik gratis met het openbaar vervoer reizen, had ik een parkeerkaart voor een auto en een tegemoetkoming in de medische kosten van ongeveer 180 PLN.

De auto is een Ford Focus van 26 jaar oud, vernoemd naar zijn vader.

- Helaas weet ik niet waarom je in een browser moet typen.

Het is niet mogelijk om de voorbereide tekst te kopiëren.

Dit is een soort systemische kwaadaardigheid. Hij schrijft zelf. Niemand helpt me. -

Mijn excuses voor de fouten en chaos in de toespraak.

Ik woon in een verwaarloosd rijtjeshuis, dat door ons is gekocht in de jaren 80 van de twintigste eeuw. Mijn ouders, ik en mijn zus, mijn grootouders, mijn moeders ouders uit Duitsland.

Vanaf onze geboorte ontving mijn moeder, net als andere kinderen van mijn grootouders, elke maand 200 DM voor elk kleinkind op de rekening van PKO Some spent it.

Mijn moeder spaarde. En zo kocht ze een rijtjeshuis met een lening.

Het is een soort compensatie voor het feit dat ik mijn grootvader nooit heb ontmoet. Zijn zus heeft hem toevallig ontmoet. Ze hadden haar en haar moeder een jaar eerder vrijgelaten voor een reis naar Duitsland. Grootvader zat in Siberië, uitgeput voor het leven.

In 2008, niet meer te schrijven.

Mijn vader informeerde me en gaf het huis aan mijn zus.

Hij verzekerde mij van de mogelijkheid om een verdeling van de erfenis of een gereserveerd deel aan te vragen.

Hij kende zijn dochter blijkbaar beter dan ik, die zijn zus niet kende.

Ik liet me gewoon niet kennen door zo'n primitief hebzuchtig beest.

Ze hadden hypotheken nodig voor leningen, in franken, waarmee ze het huis konden opknappen dat ze van de ouders van hun zwager hadden gekregen. Toen mijn ouders verhuisden naar het appartement dat mijn ouders voor hen hadden gekocht, m.in, toen de eerste zoon van mijn zus werd geboren.

Ik weet nog hoe gelukkig we toen allemaal waren.

Ik zal het nu niet in detail beschrijven.

Vooral omdat mijn zwager het hoofd cardiologie is, professor na Harvard van het wereldberoemde gezondheidscentrum in Silezië.

Met Pasen dit jaar 2024 ontving ik een brief van mijn zus waarin ze eiste dat ik het pand binnen 14 dagen zou verlaten.

Daarna ontving ik een verzoekschrift voor ontruiming bij de rechtbank.

De eerste zaak voor uitzetting vond plaats op 6 december. De advocaat van de tegenpartij zegt dat het als een eend over me heen stroomt, maar een ambulance die me voor de tweede keer in mijn leven bezocht. De eerste keer was in augustus 2024 toen ik een beroerte kreeg en mijn enkel op twee plaatsen brak als gevolg van een epileptische aanval.

Wat betreft het verzoek tot verdeling van de erfenis die ik heb betaald, is er tot nu toe stilte van de rechtbank, hoewel ik het waarschijnlijk in maart/april heb ingediend.

Mijn fondsenwerving is om het huis af te betalen voor mijn zus en zwager, want het is niet genoeg voor renovatie, ik weet niet hoe het zit met belastingen, enz. Nu moet ik vrijdag mijn 25 jaar oude Focus mk1 ophalen uit de werkplaats. uit de werkplaats ging de brandstofinjectiepomp, ik wilde dat het goedkoop was, het bleek duur, ik moet de auto ophalen - 3500 PLN, Het moet ook genoeg zijn voor de huidige autoverzekering.

Dit is de enige manier om te zien