Hallo allemaal.

Ik weet niet of jullie mijn oude tekst hebben ontvangen die ik vandaag bij mijn registratie heb geschreven.

We willen ons leed, en wat mijn zoon en ik hebben meegemaakt sinds mijn man overleed in januari 2014, niet delen via sociale netwerken, om het beetje waardigheid dat we nog hebben te beschermen... we hebben geen steun gehad, financieel noch sociaal, dit bestaat niet meer in Frankrijk, zelfs niet verenigingen (als je eens wist dat sommige donoren kunnen zien "in welke zakken hun fondsen gaan, geloof me)... onze fysieke en morele gezondheid hebben een grote klap gekregen... ons privéleven ook...en toch glimlachen we nog steeds ondanks alle ontberingen... mijn zoon en ik zouden graag onze gezondheid financieren, hypnotherapie, of welke alternatieve geneeskunde dan ook, wordt niet vergoed in Frankrijk, en het dagelijks leven is zo duur op alle gebieden.Ik probeer een baan te vinden, maar ik ben 53 en in Frankrijk nemen ze je op die leeftijd niet meer aan... dus leven we van een minimuminkomen waarmee ik de rekeningen kan betalen en eten kan kopen, dat is alles.

Na alles wat we hebben meegemaakt.... willen we graag:

1) onze lichamelijke en geestelijke gezondheid verbeteren door middel van alternatieve geneeskunde, die in Frankrijk niet erkend of vergoed wordt.

2) walgen van het systeem in ons eigen land.... We zouden graag verhuizen, maar dat kunnen we ons niet veroorloven.

3) een minimum aan comfort in ons dagelijks leven willen...

4) het is te laat voor mij om mijn rijbewijs te halen, en aangezien ik lichamelijk gehandicapt en 'onzichtbaar' ben... koop ik een auto zonder rijbewijs, om te proberen mijn zoon over zijn chronische pleinvrees heen te helpen... hem betere plaatsen te laten zien... en ook te reizen om mijn zoon algemene cultuur, geschiedenis en moderniteit bij te brengen, zodat hij leert dat er niet alleen slechte dingen in het leven zijn...

Zie je, ik sta er financieel alleen voor, ik betaal elke maand al mijn rekeningen volledig, ik kan het me niet veroorloven om geld opzij te zetten om iets te financieren... we weten niet wat reizen is, plezier maken, enz... we leven bescheiden...

Ik woon op een Allocation Adulte Handicapés, dus ik word niet belast, en ik heb geen andere rechten... en ondanks dit, denk niet dat het Franse systeem ons heeft geholpen, het sleept ons alleen maar mee naar beneden...

Alstublieft, we willen en vragen om uw steun, help ons vooruit, heel erg bedankt voor uw begrip en medeleven en uw empathie.

Met vriendelijke groet

Laze Sonia