Bħalissa qed naħdem fuq biċċa xogħol bl-isem:

Mhux tajjeb għal skjav

Fil-ħajja, ilkoll niffaċċjaw mumenti ta’ dlam—żminijiet meta nħossuna megħlubin mill-isfidi, il-biża’, jew id-dubju. Dawn il-battalji interni jistgħu jħossuhom bħal ktajjen li jorbtuna, u jillimitaw il-ħila tagħna li naraw triq ’il quddiem jew li nemmnu fil-possibbiltà ta’ bidla. Il-poeżija sservi bħala tfakkira li anke fl-aktar ġlidiet profondi, it-tama u t-trasformazzjoni huma possibbli. Iċ-ċavetta tinsab fir-reżiljenza, il-kuraġġ, u l-fidi fina nfusna. Madankollu, dan il-vjaġġ personali lejn il-liberazzjoni jirrifletti wkoll il-ġlieda storika u soċjetali usa’ kontra l-oppressjoni fiżika u sistemika, bħall-iskjavitù.

L-iskjavitù, fl-iktar sens litterali tagħha, tirrappreżenta wieħed mill-aktar kapitli mudlama fl-istorja tal-bniedem—miljuni ta’ nies imċaħħda mil-libertajiet tagħhom, u miċħuda mid-drittijiet bażiċi tal-bniedem. Madankollu, anke fid-dawl ta’ krudeltà daqshekk inkonċepibbli, l-ispirtu uman wera li hu reżiljenti. Ħafna individwi skjavi ġġieldu għal-libertà tagħhom mhux biss b’reżistenza fiżika iżda wkoll permezz tal-qawwa tal-moħħ. Il-liberazzjoni mentali saret parti essenzjali mis-sopravivenza u fl-aħħar mill-aħħar, mill-emanċipazzjoni.

Din il-konnessjoni bejn il-libertà interna u dik esterna hija fil-qalba tal-poeżija. L-immaġni tal-lejl li jinbidel f’sebħ tissimbolizza l-vjaġġ mill-oppressjoni għal-liberazzjoni. Għal nies skjavi, dan mhuwiex biss vjaġġ metaforiku iżda wieħed reali ħafna, li ħafna drabi jiddependi fuq is-saħħa tat-tama, l-għarfien, u l-kuraġġ intern biex jgħixu u jirreżistu.