Hæ og takk fyrir að lesa þetta! Fyrst af öllu vil ég biðjast afsökunar. Ég veit að aðrir þurfa miklu meiri hjálp en ég.. Ég er 25 ára gamall maður, á tvö börn og er giftur. Ég er sá eini sem er í vinnu þar sem börnin eru of lítil fyrir skólann og við höfum ekki efni á barnapíu svo konan mín sér alltaf um mig/börnin/húsið. En áður en við eignuðumst börn.. var ég heimskur og byrjaði á öllum þessum lánum og kreditkortum.. í byrjun gat ég stjórnað þeim, en í smá tíma núna.. bara fullt af vangoldnum greiðslum. Heildarupphæð skuldarinnar var 21.000 evrur en mér tókst að standa straum af því hægt og rólega. Vandamálið er.. það er varla nóg til að standa í við reikningana og þarfir barnanna líka. Vinnan mín er ekki nóg og satt að segja er ég að missa vonina, ég byrjaði að líta út og haga mér svo þunglyndum að börnin finna fyrir því líka. Ég þarf bara hjálp og á þessum tímapunkti hef ég ekkert annað ... ég sver við Guð ... Í dag vorum við úti með krökkunum og hittum nokkrar vinkonur með litlu krílin þeirra líka. Þær léku sér í garðinum, það var allt gott og dásamlegt þangað til ein af hinum mömmunum lagði til að við færi í búðina. Hjartað mitt brotnaði þegar litla stelpan mín heyrði þetta og vildi að ég fengi henni vatn og snarl. Hún vissi ekki að pabbi hennar (ég) væri með 0 í jafnvægi ... Svo ég lék mér út úr þessu, passaði öll börnin og sendi þær í búðina til að fá það sem þær vildu og krakkarnir mínir drukku bara vatn úr þeim ... svo já ég græt á meðan ég skrifa þetta, en það var svo erfitt og mér leið eins og versta manneskjan, versta pabba ... og aumingjalegasta eiginmanninn ... svo þetta er það ... ef einhver hefur lesið þetta hingað til, þá þakka ég ykkur innilega!