„Fyrir tíu árum síðan yfirgáfu Flavio og eiginkona hans heimaland sitt til Frakklands þar sem þau byggðu upp líf fullt af von. Þau lærðu tungumálið, fundu vinnu hjá stóru frönsku skemmtanafyrirtæki og árið 2018 var gleði þeirra krýnd með fæðingu fyrstu dóttur þeirra og síðan hjónabandi. Þótt þau væru ekki rík lifðu þau virðulegu lífi, leyfðu sér jafnvel einstaka frí og bjuggu í látlausri íbúð.“

Fimm árum síðar varð stöðugleiki þeirra fyrir barðinu á vinnuslysi sem olli því að Flavio varð öryrki. En lífið hafði aðrar óvæntar uppákomur í vændum: fæðingu tvíburastúlkna. Fjölskyldan, sem nú telur fimm börn, fann þörf fyrir meira rými og rætti stærsta draum Flavios: að kaupa sitt eigið heimili, öruggt skjól sem hann gæti einn daginn skilið eftir dætrum sínum. Í maí 2024 markaði flutningarnir og endurbæturnar, sem voru fjármagnaðar með sparnaði þeirra, nýtt upphaf.

En örlögin höfðu óvæntar raunir í vændum. Sama ár fylgdu röð sársaukafullra atburða hver annarri: annar tvíburinn fékk það sem talið var vera flogaköst, Flavio missti ástvin og eins og þruma úr heiðskíru lofti sagði fyrirtækið sem hann vann hjá honum upp störfum, aðeins fjórum mánuðum eftir að hann hafði látið draum sinn rætast.

Heimurinn virtist hrynja. Þrátt fyrir mikla baráttu við að láta ekki undan, neyðist fjölskyldan nú til að draga upp hvíta fánann. Flavio, þrátt fyrir að finnast hann vera misheppnaður fyrir að þurfa að biðja um hjálp, sér enga aðra leið út til að tryggja framtíð fjölskyldu sinnar. Þessi fjáröflun er ekki til afþreyingar, heldur til að gefa þessari fjölskyldu tækifæri til að jafna sig og endurbyggja þá framtíð sem hún á skilið. „Fyrirgefðu...“