Ég heiti Róbert Somogyi. Ég hef þungar tilfinningar í hjarta mínu og vona að enn sé góðvild til staðar í þessum heimi.

Undanfarna mánuði varð ég fórnarlamb grimmilegs netsvikamyllis. Einstaklingar höfðu samband við mig og sögðust bjóða upp á ýmsa fjárhagslegan ávinning og stuðning – en aðeins eftir að ég hafði greitt fyrirfram. Í hvert skipti lofuðu þeir að þetta væri síðasta skrefið, að hjálp væri handan við hornið. Örvæntingarfullur og traustur trúði ég þeim. Aftur og aftur.

Þegar ég lít til baka voru viðvörunarmerkin, rauðu fánarnir, til staðar. En ég sá þau ekki. Ég vildi ekki sjá þau. Ég trúði því að hjálp væri að koma. Það sem ég gerði mér ekki grein fyrir var að ég var að vera dreginn dýpra í gildru af fólki sem beitir þeim sem eru viðkvæmir, vongóðir eða einfaldlega of traustvekjandi.

Nú sit ég ekki aðeins eftir tilfinningalega í niðurníðslu heldur einnig fjárhagslega niðurbrotin. Ég er í mikilli skuld eftir að hafa reynt að „leysa upp“ það sem ég hélt að væri stuðningur – stuðningur sem aldrei kom. Ofan á allt þetta þarf ég brýn mjaðmaaðgerð sem ég hef ekki efni á, sem gerir það ómögulegt fyrir mig að vinna og endurheimta stjórn á lífi mínu.

Ég hefði aldrei getað ímyndað mér að ég yrði í þessari stöðu og ég hefði aldrei getað ímyndað mér að ég þyrfti að biðja um hjálp svona. En hér er ég – að snúa mér til góðhjartaðra ókunnugra og vina, að biðja um stuðning til að komast aftur á fætur.

Hjálp þín, í hvaða formi sem er, þýðir meira en þú heldur. Hvort sem það er framlag, deilir þessari síðu eða gefur góð skilaboð – þá minnir það mig á að það er enn gott fólk í þessum heimi.

Takk fyrir að lesa. Takk fyrir að hafa umhyggju.

Með þakklæti,

Róbert Somogyi