Kæri lesandi!

Við erum með lítinn Walnut Orchard. Við erum líka að framleiða saffran og framleiðum hunang.

Með ágengum tegundum og metþurrkum vorum við fyrir barðinu á okkur og vegna stærðar okkar erum við ekki gjaldgeng fyrir ríkisstyrki og ESB styrki og tryggingar á meðan verðum við líka að keppa við þá sem eru gjaldgengir.

Landið var í rugli og fyrsta árið reyndi ég að berjast við ágengar tegundir, mjög árásargjarn útbreiðslu, en án rafmagnsverkfæra, eða jafnvel góðra handfæra.

Loksins værum við komin að þessu ári þegar frá áralangri vinnu, miklum þurrkum og fleiru, gætum við farið úr mínus í núll, úr núlli í eitt og skref fyrir skref fram á við. Því miður, vegna skulda sem safnast hefur á árunum, vill bankinn taka bæinn okkar. Ég á eina eða tvær vikur eftir til annað hvort að borga svona mikið, annars væri eini árangurinn af margra ára vinnu minni enginn annar en verkir í baki og öxlum, með liðagigt. Það kreistir líka sál mína að þar sem ástkærir og tryggir hundar okkar hvíla í friði gætu truflað dráttarvél sem vanhelgaði frið þeirra. Ég gef þessu tækifæri sem síðasta úrræði og vona það besta.

Þakka þér fyrir að lesa

https://youtu.be/Nc0OUj-b0k4?si=UzhAzGsQu8jx7AKE