Ég heiti Mónika Déri

Ég er frá Ungverjalandi og bjó með sambó-hundinum mínum. Í ágúst tóku félagsþjónustan son okkar frá mér vegna vanrækslu pabba og þau sögðu að ég gæti ekki verndað hann. Hann hefur aldrei verið nein hætta, pabbi er ekki hættulegur.

Félagsþjónustan neyddi okkur til að skilja og nú, jafnvel þótt þau viti að ég á í fjárhagsvandræðum og hafi ekki greitt leiguna mína í þrjá mánuði og sé frammi fyrir því að vera vikið úr húsnæði, neita þau að hjálpa mér. Bæði ég og fyrrverandi sambýkona mín höfum látið þau vita nokkrum sinnum, leigusali minn hefur brotið á mér, áreitt mig, truflað mig, þau neita að hjálpa. Ég reyndi að sækja um fjárhagsaðstoð eins og við gerðum áður með sambýkonuna mína en þau segja að ég eigi engan rétt á að vera í Svíþjóð, jafnvel þótt ég sé virkur í atvinnuleit, svo þau neituðu að gefa mér peninga fyrir leigu, að minnsta kosti...

Þau neyða mig til að vera í Svíþjóð jafnvel þótt ég geti boðið upp á stöðuga búsetu fyrir mig og son minn í Ungverjalandi. Pabbi samþykkir að ferðast heim þar sem ég get líka unnið stöðugt, en þau leyfa okkur ekki að fara.

Ég er ein í Svíþjóð, án fjölskyldu, án vina, bý í íbúð sem leigusali minn hefur í hættu og fæ enga hjálp frá neinum. Félagsþjónustan lætur eins og hún heyri ekki í mér.

Ég get ekki leigt neitt án peninga, foreldrar mínir geta ekki hjálpað mér því þau eru gömul og komin á eftirlaun, og ef ég enda á götunni þá mun samfélagið hafa aðra ástæðu til að gefa mér ekki son minn til baka ef ég verð heimilislaus.

Ég skammast mín, hrædd hér í Svíþjóð sem kona algerlega ein.

Ég get ekki borðað, get ekki sofið.

Ég kærði líka leigusala minn til lögreglunnar en þeir lokuðu málinu án þess að gera nokkuð.

Ég þarf hjálp. Ég er í útlöndum án peninga, ég vil bara fara heim með syni mínum. En ég er móðir svo ég mun ekki skilja son minn eftir.

Ungverska ræðismannsskrifstofan hjálpaði mér ekki heldur.

Ég er bara móðir sem gerir allt fyrir son sinn

Takk fyrir hjálpina ❤️