Opinbera nafnið mitt er Fruzsina Rossz, þó að mér líki ekki að nota það lengur. Vinir mínir þekkja mig sem Tóbias eða Tóby. Ég verð tvítug í febrúar og er á öðru ári mínu í háskóla.

Í mörg ár hef ég fundið að útlit mitt endurspegli ekki hver ég í raun og veru er. Fyrir nokkrum árum tók ég kjarkinn í mig til að tjá þetta smátt og smátt. Helsta lausnin var „brjóstbinding“-ferlið, sem gladdi mig ótrúlega mikið þangað til það fór hægt og rólega að versna ástand hryggjarins. Vanræksla mín, sem fylgdi leyndarmáli, stuðlaði einnig að öllu þessu. Ég gat ekki treyst á stuðning foreldra minna á þessu sviði, því það er mín sök að ég vil alltaf vera svo „öðruvísi“. Þau hafa rétt fyrir sér ef það að vera öðruvísi þýðir að ég vilji tjá mitt sanna sjálf.

Yfir sumarið upplifði ég að andlegt ástand mitt hafði náð algjöru lágmarki, þar sem ég hafði verið að hugsa í mörg ár að ef ég byrjaði ekki á ferlinu væri það of seint og allt yrði til einskis, þar sem ég yrði aldrei „alvöru strákur“, ég myndi aldrei upplifa hvernig það væri að alast upp sem strákur.

Markmið mitt með þessari söfnun væri að greiða fyrir algera brjóstnám. Ef landið vill vera svona á móti öllu, þá vil ég nýta mér tækifærið á meðan ég hef það enn.

Þakka öllum sem lesa skilaboðin mín og ég er ævinlega þakklát þeim sem styðja mig.

Kveðjur.

Tóbi