Við hjónin höfum þráð barn alveg frá upphafi. Við gátum ekki orðið þunguð á náttúrulegan hátt og tvær lotur af hormónameðferð báru ekki árangur. Frjósemisfræðingurinn okkar mælti með eggjagjöf. Við gerðum fyrstu tilraun okkar í Tékklandi. Ég varð reyndar ólétt strax! Ég man ennþá ljóslifandi eftir tímanum hjá kvensjúkdómalækninum mínum þegar ég sá litla hjartsláttinn á eftirlitsmyndatækinu ❤️. Ég mun aldrei gleyma þeirri mynd og tilfinningunni sem fylgdi henni. Svo kom sjokkið: í næstu tíma gat kvensjúkdómalæknirinn ekki lengur greint hjartslátt.

Nokkrum dögum síðar var ég lögð inn á sjúkrahús með mikla verki, hita og kuldahroll. Um kvöldið gekkst ég undir lífshættulega bráðaaðgerð og var lögð inn á gjörgæsludeild. Þrátt fyrir þetta neituðum við að gefast upp á draumnum um að eignast barn. Við fórum í frekari eggjagjafir í Tékklandi, Úkraínu og Spáni. Við þurftum að standa straum af öllum kostnaði við meðferðirnar sjálf, þar á meðal lyfjum, sprautum, vökvagjöf í æð, aðgerðir og minniháttar aðgerðum. Ofan á allt þetta var ferðakostnaðurinn, sem ekki aðeins setti strik í reikninginn heldur gerði líka hlutina erfiða.

Þetta leiddi til mikillar skuldar. Hins vegar var tilfinningalegt álag verra en fjárhagsbyrðin. Biðin, óttinn, vonin og í hvert skipti vonbrigðin og stöðug þörfin fyrir að finna nýjan styrk ýttu mér út á mörk mín og lengra.

Við lítum á staðgöngumæðrun sem síðasta tækifæri okkar til að láta drauminn um að eignast okkar eigið barn rætast.

Þar sem þetta er mjög kostnaðarsamt og fjárhagsleg úrræði okkar eru uppurnar, biðjum við um ykkar stuðning.

Við viljum fyrirfram þakka öllum þeim sem sýna sögu okkar áhuga og hjálpa okkur að láta drauminn um að eignast okkar eigið barn rætast.

Þakka þér kærlega fyrir ❤️

Sabína og Ólafur