Hæ öll, ég heiti Hanna og er 29 ára gömul. Leyfið mér að segja ykkur aðeins frá mér. Ég fór að heiman tvítug og hafði ekkert sparað. Svo ég byrjaði að vinna til að leigja hús og borga reikningana mína. Ég bað aldrei neinn um neitt; allt sem ég fékk var með erfiðisvinnu. Enn þann dag í dag er ég í sömu stöðu: að vinna til að eiga þak yfir höfuðið, án þess að geta nokkurn tímann gert áætlanir, farið í frí, notið alvöru slökunar eða sinnt verkefnum sem ég get kallað mín eigin. Ég borga enn leigu, mér tókst að fá ökuskírteini í afborgunum, en ég á ekki bíl. Ég vildi fara í háskóla og í fyrra tók ég meira að segja inntökuprófið og komst inn í nokkur nám, en án þess að hafa sparað peninga sá ég drauminn minn hverfa. Það væri frábært að fara í háskóla svo ég gæti fengið betri vinnu og aukið tekjurnar mínar. Annar þáttur í mér er að ég er að takast á við nýtt áhugamál sem ég vona að geta vaxið í og orðið hæfari og þekktari: að búa til kerti og sápur.