Na een lange en moeilijke weg heb ik eindelijk mijn internationale perskaart als freelance journalist terug. Dit betekent dat ik officieel terug aan het werk kan — en voor het eerst in lange tijd voel ik dat ik weer vooruit kan. Ik ben door een hel gegaan: persoonlijke problemen, financiële druk, politieke obstakels, jaloezie en machtsmisbruik. Maar ik ben blijven vechten. En nu ligt de weg weer open. Deze kaart is niet zomaar een document — het is mijn sleutel tot vrijheid, betekenis en het opnieuw opbouwen van wat ik ben kwijtgeraakt. Ik ben ontzettend dankbaar voor iedereen die me door deze donkere periode heeft gesteund. Jullie weten wie jullie zijn. Jullie geloof in mij heeft me rechtgehouden. Door dik en dun hebben jullie me niet laten vallen, en dat betekent meer voor mij dan woorden kunnen zeggen. Ik deel deze update niet om op te scheppen, maar omdat de waarheid ertoe doet. Het is de enige manier om te tonen dat volhouden loont, dat waarheid sterker is dan leugens. Aan iedereen die nog vecht: geef niet op. De strijd is zwaar, maar niet onmogelijk. Ik ben het levende bewijs dat je kunt terugvechten. Voor mij en mijn gezin is dit het begin van iets beters. En ik kijk niet meer achterom.