Próifíl an eagraí

Cześć, mam na imię Veronika. Miałam piękny, 9-letni związek, ale on się skończył – mój partner powiedział mi, że już mnie nie kocha i nie chce dalej ze mną żyć. Zostałam sama z moją 5-letnią córeczką. Po urlopie macierzyńskim zostałam w domu jeszcze dwa lata, bo córka często chorowała. Dopiero 15 kwietnia 2025 roku udało mi się znaleźć pracę – w firmie Amazon. Niestety, dokładnie wtedy mój związek się rozpadł. Było to psychicznie bardzo trudne – płakałam codziennie, ale mimo wszystko musiałam nauczyć się nowej, ciężkiej pracy, opiekować się córką i po prostu przeżyć. Były momenty, gdy nie chciałam już żyć… ale nigdy bym sobie nic nie zrobiła. Mam dla kogo żyć – chcę zobaczyć, jak moja córka dorasta i dać jej lepsze życie, nawet jeśli straciłyśmy rodzinę i zostałyśmy tylko we dwie. Jestem z wykształcenia inżynierem, ale nie znalazłam pracy w swoim zawodzie. Dziś pracuję po 10 godzin dziennie – na dzienne i nocne zmiany, fizycznie, przy taśmie. Na szczęście moja córeczka chodzi już do przedszkola i wspiera mnie rodzina – więc jakoś sobie radzimy. Ale nie chcę stracić naszego domu – domu, w który włożyłam całe swoje serce, siłę, pot i łzy. Dlatego walczę dalej – dla niej, dla nas. -------------------------------------------------------------------------------- Ahoj, volám sa Veronika. Mala som krásny 9-ročný vzťah, ale ten sa skončil – partner mi povedal, že ma už nemiluje a nechce so mnou ďalej žiť. Zostala som sama s mojou 5-ročnou dcérkou. Po materskej som zostala ešte dva roky doma, pretože dcérka bola často chorá. Až 15. apríla 2025 som si konečne našla prácu – v Amazone. Bohužiaľ to bolo práve v čase, keď sa môj vzťah rozpadol. Psychicky to bolo extrémne náročné – každý deň som plakala, ale napriek tomu som sa musela naučiť novú, náročnú prácu, starať sa o dcérku a zároveň jednoducho prežiť. Boli chvíle, keď som to už nechcela zvládať... ale nikdy by som si nič neurobila. Mám pre koho žiť – chcem vidieť svoju dcéru vyrastať a dopriať jej lepší život, aj keď sme prišli o rodinu a zostali len my dve. Som vyštudovaná inžinierka, ale v odbore som prácu nenašla. Dnes pracujem 10 hodín denne, cez deň aj v noci – pri páse, v sklade. Našťastie, dcérka už chodí do škôlky a pomáha mi rodina – takže to nejako zvládame. Ale nechcem prísť o náš domov – dom, do ktorého som dala celé svoje srdce, všetku svoju silu, pot aj slzy. Preto bojujem ďalej – kvôli nej, kvôli nám.