Léiríonn Scéal Mhuintir Kanarski – Józef, Nina, agus Jan – Cinniúint na mílte Polannach a díbríodh go dtí an Chasacstáin sa bhliain 1936.

Straocadh tuismitheoirí an teaghlaigh seo óna dtír dhúchais agus caitheadh iad i ndálaí crua – b’éigean dóibh aghaidh a thabhairt ar ocras, ar ghalar, ar chailliúint daoine muinteartha, agus ar streachailt laethúil le maireachtáil. In ainneoin gach rud, níor dhearmad siad cé hiad féin riamh. Thug siad traidisiúin, reiligiún agus teanga na Polainne ar aghaidh chuig a bpáistí, ag brionglóid go bhfillfeadh a sliocht abhaile lá éigin.

Inniu, tá an aisling sin tagtha i gcrích – tá an teaghlach beag triúr seo, beirt phinsinéirí agus a mac fásta faoi mhíchumas, tar éis filleadh ar an bPolainn. Ach níl deireadh lena streachailt i bhfad. Tá easpa tithíochta agus staid airgeadais dheacair orthu saol nua a thosú ina dtír dhúchais.

Sin é an fáth a bhfuilimid ag iarraidh bhur dtacaíocht. Cabhraímis leo teach sábháilte agus díniteach a aimsiú tar éis blianta deoraíochta. Tugann gach síntiús, is cuma cé chomh beag, níos gaire don sprioc sin iad. Mura bhfuil tú in ann cabhrú go airgeadais, roinn ár n-imeacht bailithe airgid le do thoil – dá mhéad daoine a chloiseann a scéal, is ea is mó an dóchas atá acu.

Le chéile, is féidir linn an rud nár cheart dóibh a chailleadh riamh a thabhairt dóibh – baile fíor.

Go raibh maith agat!

Los rodziny Kanarskich - Józefa, Niny agus Jana, a stair tysięcy Polaków zesłanych do Kazachstanu w 1936 roku. Rodzice tych ludzi zostali oderwani od swojej ojczyzny agus rzucono ich w trudne warunki – musieli zmierzyć sięz głodem, chorobami, śmiercią bliskich agus codzienną walką agus przetrwanie. Pomimo tego nigdy nie zapomnieli, kim są. Przekazali swoim dzieciom polskie tradycje, religię i język, marząc, że pewnego dnia ich potomkowie wrócą do domu.

Dziś to marzenie stało się rzeczywistością – ta trzyosobowa rodzina, dwoje emerytów agus ich dorosły, niepełnosprawny syn, wróciła do Polski. Ale ich walka się nie skończyła. Brak mieszkania i trudna sytuacja finansowa sprrawiają, że trudno im zacząć nowe życie w ojczyźnie.

Dlatego prosimy Bhí o wsparcie. Pomóżmy im znaleźć bezpieczny dom, w którym będą mogli godnie żyć pot latach wygnania. Każda, nawet najmniejsza wpłata, przybliża ich do tego celu. Jeśli nie możesz pomóc finansowo, udostępnij naszą zbiórkę – niech jak najwięcej ludzi usłyszy ich historię.

Razem możemy dać im to, czego nigdy nie powinni byli stracić – prawdziwy dom.

Maith thú!