Bhí mo mham i gcónaí i mo charraig. Is cuma cén saol a chaith an saol orainn, chinn sí go raibh gach rud a theastaigh uaim - grá, tacaíocht, agus gach íobairt a bhí le déanamh aici ar an mbealach. Chuir sí mé ar dtús, i gcónaí. Anois, ba mhaith liom rud éigin a dhéanamh ar a son.

Ní raibh an saol is fusa riamh aici, ach ní dhearna sí gearán riamh. D’oibrigh sí go crua, rinne sí gach rud a bhí inti chun sinn a choinneáil ag bogadh ar aghaidh, agus thug sí deiseanna dom nach raibh sí riamh. Tá an oiread sin tuillte aici, agus rud amháin atá ar eolas agam a dhéanfadh a saol níos éasca ná carr. Rud iontaofa. Rud chun an tsaoirse a thabhairt di nach raibh sí riamh i ndáiríre.

Ar an drochuair, ní dhéanaim mórán airgid faoi láthair, agus an oiread agus is mian liom go bhféadfainn é seo a dhéanamh liom féin, ní féidir liom faoi láthair. Sin an fáth go bhfuil mé ag iarraidh cabhrach. Tugann gach beagán níos gaire dom a thaispeáint di cé chomh buíoch agus atá mé.

Más féidir leat a bhronnadh, a roinnt, nó fiú amháin vibes maith a sheoladh ár mbealach, ba mhaith liom é níos mó buíoch ná mar is féidir liom a rá. Níl i gceist anseo ach carr—is bealach é le tabhairt ar ais don bhean a thug gach rud dom.

Go raibh maith agat ❤️