Hallo allemaal. Mijn naam is Kiryl. Ik ben een vluchteling uit Wit-Rusland en sinds 2021 woon ik in Litouwen. In het begin was het niet zo erg, maar het lijkt erop dat het met het jaar moeilijker wordt - nieuwe strenge wetten tegen buitenlanders, verlies van werk en meer nieuwe rekeningen en verzekeringen om te betalen. Ik probeerde op mezelf te wonen - ik ben sinds mijn 20e helemaal alleen en ik heb mijn familie sinds 2021 niet meer gezien - ze zijn allemaal nog in Wit-Rusland. Helaas kan ik niet terug naar mijn land - het is erg gevaarlijk voor mij omdat ik in 2020 protesteerde (misschien heb je gehoord wat er in 2020 in Wit-Rusland is gebeurd), dus het is mij verboden in mijn eigen land. Ze hebben me mijn huis afgenomen en nu moet ik alleen zien te overleven - niemand van mijn familie kan me helpen, letterlijk niemand. Niet mijn ouders, niet mijn andere familieleden. En nu is het de moeilijkste tijd voor mij. Ik zit op een randje, letterlijk aan het overleven. Ik kan mezelf geen nieuwe kleren of andere kleine dingen veroorloven. Ik moet soms kiezen tussen het kopen van eten of hygiënische dingen en ik kan nauwelijks een huur betalen. Ik kampte met een depressie, waardoor ik mijn baan verloor. Hoe hard ik ook mijn best doe, niemand heeft hier een Engels sprekende buitenlander nodig. Ik zou graag als barista werken, maar zelfs dat blijft een droom. Ze geven me nooit een kans en alle andere baantjes die ik heb gehad, boden een veel te laag salaris om overal genoeg geld voor te hebben. Dus ik begon het op te geven...

Ik heb nu zoveel problemen, ik zit vast in een eindeloze cyclus van achterstallige rekeningen en schulden. Ik heb gezondheidsproblemen. Ik kan niet eens mijn tanden repareren, die rotten en het wordt steeds erger. Ik heb gewoon geen verzekering en privétandartsen zijn veel te duur voor mij. Ik leef nauwelijks. Het is overleven. Ik heb veel achterstallige rekeningen en ik sleep mezelf in grote schulden. Sommige mensen vinden het prima om te wachten, maar het is gewoon hartverscheurend om ze in de steek te laten. Sommige mensen zijn echter niet zo aardig als ik mijn terugbetaling uitstel. Sommige mensen bedreigen me - om me te slaan, me fysiek pijn te doen, mijn persoonlijke leven om zeep te helpen of zelfs iets ergers. Ik ben gewoon bang. Ik denk er elke dag aan en ik schaam me zelfs om mijn schulden aan iemand te vertellen. Het voelt alsof ik mijn leven heb geruïneerd en er is geen oplossing voor, hoe hard en wat ik ook probeer. Het is gewoon moeilijk om ermee te leven... Ik weet niet meer wat ik moet doen en wie ik om hulp moet vragen...

Ik wil werken, ik wil echt een baan vinden! Maar er is een nieuwe wet dat je Litouws moet kunnen en begrijp me niet verkeerd, ik probeer het te leren. Ik ben er alleen niet snel genoeg in. Je hebt echter ook cursussen nodig om het examen te halen en een certificaat van talenkennis te krijgen, wat ALSO geld kost. In mijn situatie kan ik me dat gewoon niet veroorloven. Zie je hier een soort paradox in? Om geld te krijgen - moet je werken. Om werk te krijgen - moet je cursussen volgen. Om cursussen te volgen - moet je geld hebben. Om geld te krijgen moet je... Nou, werken. Ja. Ik weet echt niet wat ik nu kan doen.

De reden dat ik naar websites als deze ben gekomen om hulp te vragen, is omdat ik alle hoop verloren heb. Ik heb veel dingen geprobeerd. Ik sta op het punt om mijn huis te verliezen omdat ik niet genoeg geld heb om mijn huur door te betalen, mijn bankrekening staat bijna op nul. Soms speel ik ondergronds gitaar om iets te verdienen, ik heb geprobeerd wat van mijn spullen te verkopen maar niets lukte. Het is echt zielig. Ik voel me als vuilnis. Ik geef toe - ik sta op het randje van armoede en niemand kan me helpen. Ik weet niet waar ik heen zal gaan. Ik wil gewoon leven... Dit is mijn droom. Ik wil afrekenen met al deze eeuwige problemen en vrij zijn. Ik wil verder. Ik wil mijn rekeningen betalen en mijn schulden terugbetalen. Ik wil mijn huur houden. Ik wil mijn gezondheidsproblemen aanpakken en mijn gebit herstellen. Misschien is dat veel gevraagd. Misschien ook niet. Het is mijn schuld dat ik zo laag ben, maar ik wil een tweede kans. Ik wil alles herstellen. Ik heb gewoon een beetje hulp nodig - een hand om me uit de goot te trekken waar ik in gevallen ben...

Ik smeek alle mensen die het iets kan schelen, mensen die genoeg geld hebben om te leven en misschien andere mensen kunnen helpen... Ik heb verhalen gehoord over een concept ''rijke mensen vervullen een wens van een arme'', ik weet niet of deze verhalen ooit waar waren en of het iets is waar ik om vraag. Ik smeek gewoon echt om hulp op mijn knieën. Elk bedrag kan me redden. Ik had nooit verwacht dat ik zo ver zou komen in mijn 23 jaar. Ik heb gewoon niet zoveel geluk gehad, denk ik. Help me alsjeblieft om te voorkomen dat ik dakloos word en verhonger. Ik waardeer uw hulp voor medicijnen, huur, eten, taalcursussen (om in de toekomst een vaste baan te hebben) of het afbetalen van mijn schulden. Alle hulp. Misschien ben ik veel te naïef om te denken dat ik hulp kan vinden op sites als deze, maar hoe dan ook, ik heb niets te verliezen.

Ik kan jullie altijd bewijzen dat ik een echt persoon ben en dat ik echt hulp nodig heb. We kunnen live chatten op video/audio. We kunnen praten, als je besluit contact met me op te nemen. Ik kan u alle bewijzen geven die ik kan (over mijn vluchtelingenstatus, enz.) en ik hoop dat ik u op die manier kan laten zien dat ik niets verzin. Het hele verhaal is echt en ik ben een echt persoon die bang is om met niets achter te blijven. Je kunt een kijkje nemen op mijn socials om meer info over mij te bekijken en je te laten overtuigen: Ik ben een echt mens:

Facebook - https://www.facebook.com/pastghoster

Instagram - https://www.instagram.com/kirylmatusevich/

WhatsApp +37066855955

Telegram @kirillAVGNMCcan

Neem alsjeblieft contact met me op als je me kunt helpen of me iets kunt bieden. Je zou zomaar mijn leven kunnen redden.

Hartelijk dank,